3 عیسی اَ مِردی نَه که چَیی دَس خِشک آبَه بَه واتِشه: «بِری اییا.»
3 عیسی اَ مِردی کن چَی بال لَم بَه واتِش: «اِم جِگاکا پا بِمون.»
عِبادتگاه دیلَه کا مِردی مَند بَه كه چَیی ایلَه دَس خِشک آبَه بَه. اوآکا مَند بَه کَسِن اِمی واسی که بِشان عیسی متهم کَردِه را بهونَه ای بِدارِن اَیی کا دَفَرسِشونَه: «مقدّس شنبه روزی کا شفا دوعِه جایِزَه؟»
فریسی فِرقه عُلما، عیسی زیر نظر دارین تا بِوینِن که عیسی یهودیون مقدّس شنبه روزی کا اَ مِردی شفا بَدای یا نِه، تا اِنتَه ایلَه بهونه ای بِتلَفِن که عیسی بُختون بِژَنِن.
اَ موقع اَوون کا دَفَرسِشه: «مقدّس شنبه روزی کا چاکی کَردِه جایزَه یا بَدی کَردِه؟ کسی جانی نجات دوعِه یا چَیی کِشتِه؟» امّا اَوِن ساکیت مَندینَه.
امّا عیسی که چَوون فیکری بَزنی، اَ مِردی نَه که چَیی دَس خِشک آبَه بَه واتِشه: «پِرِز و اییاکا پا بومون.» اَ مِرد پِرِشته و اوآکا پا مَندَه.
تا روزَه، بَسی چِمِن ویسا آکَردَه کارون اَنجام بِدییَم؛ شَو کارا بومَی، که اَیی کا کسی نیمَشا کار بِکَرِه.
بَس، چِمِن عَزیزَه بِرااِن، پابَرجا و بَرقرار بِبییَه، همیشه خِداوندی کاری وِرتَر و وِرتَر اَنجام بِدییَه، چوم که بَزنیرون خِداوندی کا شِمَه زحمت کَشِه اَلَکی نییَه.
پَس چاکی کَردِه کا دیلسرد مَبییَه، چوم اَگم کاری کا دَس مَپِگِرَم، مناسبَه فصلی کا دِرو بَکَردیمون.
و چِمِن زیندان دَلَکِه باعیث بَه که خِداوندی کا وِرتَر بِرااون دیل قُرص بِبو تا جرئَتی نَه، خِدا کلامی بیدون واهیمَه بوآجِن.
بَس چوم مَسیح جسمی کا عذاب کَشِشَه، شِمَه نی اِشتَن هِم طرز فکری نَه حاضیر آمادَه آکَرَه، چوم هَر کسی که جِسمی کا عذاب کَشَشَه، دِ گناه نَه کاری نیشَه.