3 بِشَه! اَز شِمَه وَرَه اون شیوار ویسا آکَرِم وَرگون دیلَه.
3 بشَه! اَز شمَه هِنتَه وَرَاون شیوار وَرگون دِله رَونَه بَکَم.
«اَز شِمَه گوسَندون شیوار ویسا آکَرِم وَرگون دیلَه. بَس نَلتی شیوار هوشیار و کَفتَری شیوار معصوم بِبییَه.
گِردِ مردم چِمِن نومی واسی شِمَه کا بیزار بَبین، امّا کسی که تا آخِر تاو بواَرِه، نجات پِیدا بَکَردی.
«دروعَه پیغمبرون کا دوری بِکَرَه. اَوِن گوسَندون خَلا کا بومَین شِمَه وَر، ولی باطنی کا وَرگونی اِستینَه که پِزارنِن.
پول کیسه یا کوله بار یا کفش اِشتَن نَه مَپِگِرَه، و راه دیلَه کا هیچکسی را سلام مَکَرَه.
مُزدور چوم شوونَه نییَه و گوسَندِن چَیی شِن نینَه، هَر وخت بَویندی وَرگ بومَی، گوسَندون وِل آکَرِه، دَوَزِه و وَرگ حمله بَکَردی و اَوون وِلا آکَرِه.
کلامی که شِمَه نَه واتَمه، ویرِرون بِبو: ” نوکَر اِشتَن اَربابی کا یالتَر نی.“ اَگم مِن اذیت کَردِشونَه، شِمَه نی اَذیت بَکَردین؛ اَگم چِمِن کلامی اَنجام دوشونَه، شِمَه کلامی نی اَنجام بَداین.
شِمَه عبادتگاه اون کا بَرکَرِن. حقیقتن موقعی آرَستِه که هَر کی شِمَه بِکِشه، خَیال بَکَردی که خِدا خدمت کَردَشه.
بَزنیم که چِمِن شییِه پَش، دَرَندَه وَرگِن بومَین شِمَه دیلَه و رَمَه رَحم نِکَرِن.
چوم که اَز بَیی نیشون بَدایم که چِمِن نومی واسی چِه عذابی بَسی بِکَشه.»
و اَیی کا نامه اونی پیستِشَه دَمشقی عبادتگاه اون را تا کسونی که عیسی پِیرو بینَه و اَوون نَه اَهل طریقت بَواتین، چِه ژِن و چِه مِرد، دَستگیر بِکَرِه و بواَرِه اورشلیم.