11 اَ اومَه اِشتَن قومی وَر، ولی چَیی قوم اَیی قَبول نِکَردِشونَه.
11 اَ اِشتَن قامی وَر آمه ولی چَی قام اَی قِبول نِکردشونَه.
عیسی جواو دوشَه: «اَز فقط قوم اِسرائیلی ژون آبَه گوسَندون را ویسا آبَییمَه.»
امّا مردمی که قرار بَه اَوون سلطنت بِکَرِه، اَیی کا بیزار بینَه؛ مردم چَیی دومله قاصِدونی ویسا آکَردِشونَه که بوآجِن: ”اَمَه نِپیستِمونَه اِم مِرد چَمَه سَر حکومت بِکَرِه.“
اَ دنیا کا بَه، و دنیا چَیی واسطه نَه بِه وجود اومَه؛ ولی دنیا اَیی آنِزونیشَه.
امّا بِه گِرد کَسونی که اَیی قَبول کَردِشونَه، اِم حقّی دوشَه که خِدا خِردَنِن بِبون، یعنی هَر کسی که چَیی نومی ایمان بواَرِه؛
دومله اَ شاگِردی نَه واتِشه: «دَیِس، اِم اِشتِه نَنه.» اَ ساعَتی نَه، اَ شاگِرد، عیسی نَنه بَردِشه اِشتَن کَ.
اَ، اَ چیی را که ویندَه و دَرَسَشه شهادتی بَدای، امّا هیچکس چَیی شهادتی قبول نِکَرِه.
«اِی بِرا اِن، اِی اِبراهیم پیغمبری خِردَنون نَسل، و اِی خِدا تَرسِنی که شِمَه دیلَه کا اینَه! اِم نجات بخشَه پَیغوم اَمَه را ویسا آبَه.
پولس و بَرنابا جرئتی نَه واتِشونَه: «لازِم بَه خِداوندی کلام گِردی پیش شِمَه را واتَه بِبی. امّا چوم اَیی رَد آکَردِرونَه و اِشتَن اَبَدی یَه زندگی لایق نِزونِستِرونَه، بَس حِسَه اَمَه بَشیمون غِیریهودیون طرفی را.
خداحافظی کَردِه پَش، کَشتی دَنشتیمونَه، و اَوِن نی آگَردِستینَه اِشتَن کَ اون را.
چوم شِمَه نَه بَواتیم که مسیح، خَتنه بییَه اون خدمتکار بَه، تا خِدا راستی نیشون بِدَه، تا اَ وعده اونی که خِدا چَمَه اَجدادی دوشَه، تصدیق بِکَرِه،
از مَسیح کا راست بَواتیم، دوروع نِواجِم، و چِمِن وجدان روح القدسی واسطه نَه چِمِن شاهدَه
و جَدِن نی چَوون شِنی اینه، و مسیح نی از لحاظ جِسم چَوون نَسلی کایَه، خِدایی که گِردی کا کفاتَرَه، اَیی تا اَبَد شُکر بِبو. آمین.
امّا هِنتَه که اَ مُعیَن بییَه وخت تمام کمال آرَستَه، خِدا اِشتَن زوعَه ویسا آکَردِشه که ایلَه ژِنی کا دنیا اومَه و شریعتی جیری کا دنیا اومَه،