3 اَگم خِدا اِجازَه بِدَه اِم کاری نی بَکَردیمون.
3 اَگَم خدا ایجازَ بدَرِ اِم کارون نی بَکمون.
ولی وختی کارا اَوون نَه خداحافظی بَکَردی، واتِشه: «اَگم خِدا پیستِشَه هَنی بومَیم شِمه وَر.» دومله ایلَه کشتی دَنِشتَه و اَفِسُسی کا شَه.
دومله، اَگم خِدا پیستِشَه بَشایم شادی نَه بام شِمَه وَر و شِمَه نَه تازه جانی بِگِرِم.
چوم نِپیستِمَه حِسَه راه دیلَه کا شِمَه بِوینِم؛ بَلکَم اُمید هِستِمَه، اَگم خِداوند بِپی، چَن وخت شِمَه نَه بومونِم.
ولی اَگم خِدا بِپی، هِم زودیون بومَیم شِمَه وَر تا بِوینِم اِم مغرورِن فقط گف ژَنِن یا اِمکه چَیی قدرتی نی هِستِشونه.
چوم کسونی که ایی کَرَه نورانی بینَه، اَ کسونی که آسِمونی یَه هدیه مَزَه چَشَشونَه و روح القدسی دیلَه کا شَریک بَیینَه،
بَس بَسی اِنتَه بوآجَه: «اَگم خِداوند پیستِشَه، زِنده بَمَندیمون و اِنتَه و اَتَه بَکَردیمون.»