Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامَه، عِبرانیه نَتاجَه مسیحیونرا 2:9 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

9 امّا اَمَه اَیی که روکَتِه زمان، ملائیکه اون کا پَست تَر بَه بَویندیمون، یعنی عیسی، که مرگی عذابی واسی، جلال و حُرمتی تاج چَیی سَری کا نوعَه بَه، تا خِدا فیضی واسطه نَه گِردی واسی مرگی مَزَه بِچَشِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

9 ولی اَمه اَی بَویندیمون کن تلکه زمانی فرشتَه اونکا گِچ تَر به، یعنی عیسی، کن مرگی عذابی خونه، شکوه و جلال و حورمتی تاج چَی کلَّکاشون نوعَه، تا خدا فیضی واسیطنه، مرگی مزَ گِردی خونه آچَشِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامَه، عِبرانیه نَتاجَه مسیحیونرا 2:9
39 Iomraidhean Croise  

حقیقتن شِمَه نَه بَواتیم، بعضی اِن اییا کا مَندینَه که تا اِنسانی زوعَه مَوینِن که اِشتَن پاُتشایی کا بومَی، نِمِرِن.»


«چیرا خَلا را نِگرانی رونَه؟ صحرا، میشینَه گُلون دَیِسه که چِنتَه پِرَسِن؛ اَوِن نِه زحمت بَکَشدین و نِه ریس وَجِن.


عیسی اَ جماعتی نَه و اِشتَن شاگِردون نَه نی واتِشه: «حقیقتن شِمَه نَه بَواتیم، بعضی اِن اییا کا مَندینَه که تا مَوینِن خِدا پاُتشایی قدرتی نَه بومَی، نِمِرِن.»


ولی حقیقتن شِمَه نَه بَواتیم، بعضی اِن اییا کا مَندینَه که تا خِدا پاُتشایی مَوینِن، نِمِرِن.»


صَبایی نَه روز، یَحیی ویندِشه که عیسی بومَی چَیی طَرفی را، یحیی واتِشه: «اِمَه خِدا قِربونی یَه وَره که گناه دنیا کا پِگِرِه!


دَده، مِنَه اِمی واسی خِشَه که اَز چِمِن جانی آدَم تا اَیی هَنی پَس ویگِرِم.


وختی اَ صلیبی که اَز چَیی سَری کا مصلوبیمَه زَمینی کا دَرونجِن کفا، گِردِ مردمی دَرونجِم چِمِن طرف.»


«چوم خِدا دنیا مردمی نَه هَدَه خِش بَه که اِشتَن ایلَه زوعَه فیدا کَردِشه تا هَر کسی که اَیی ایمان بواَره هلاک مَبو، بَلکَم اَبَدی یَه زندگی بِداره.


حقیقتن، شِمَه نَه بَواتیم، اَگم کسی چِمِن کلامی اَنجام بِده، تا اَبَد نییَه مَرد.»


یهودییِن اَیی نَه واتِشونَه: «حِسَه دِ بَزنیمون که تور و دییونه اییش! اِبراهیم پیغمبر و پیغمبرِن مَردی نَه، و حِسَه تِه بَواتیش، ”اَگم کسی چِمِن کلامی اَنجام بِده، تا اَبَد نییَه مَرد!“


عیسی بَردَه بَه کَفا خِدا راستَ دَسی را و آسِمونی یَه دَده کا، روح‌ القدسِ موعودی ویگِتِشه و ویکَردِشه چَمَه سَری کا، اِمی که حِسَه بَویندیرون و دَرَسَه.


اِبراهیمی خِدا و اِسحاقی خِدا و یعقوبی خِدا، چَمَه اَجدادی خِدا، اِشتَن خادِمی، عیسی جلال دوشَه، هَ کسی که شِمَه اَیی تسلیم کَردِرونَه و پیلاتُسِ فرمانداری ناری کا اَیی هاشا کَردِرونَه، هَرچَن پیلاتُسی تصمیم اِم بَه که عیسی آزاد آکَری.


بَس هَتَه که ایلَه گناه باعیث بَه گِردِ آدَمِن محکوم بِبون، ایلَه صالِحانه کار نی باعیث بَبی گِردِ آدَمِن زِندگی بِدارِن و صالح بِه حساب بان.


امّا خِدا اِشتَن محبتی بَمون اِنتَه نیشون دوشَه، اَ موقعی که اَمَه حَلا گناه کار بیمونه، مَسیح چَمَه واسی مَردَه.


چوم که شریعت اَ چیی، اِمی واسی که آدَمی جِسم ضعیفَه، نِشاستِشه اَنجام بِدَه، خِدا اَنجام دوشَه. اَ اِشتَن زوعَه، ایلَه گناه کارَه جِسمی شیوار ویسا آکَردِشه تا ’گناه را قِربونی‘ بِبو، و اِنتَه جِسمی دیلَه کا، گناه محکوم کَردِشه.


اَ که اِشتَن زوعَه دریغ نِکَردِشه، بَلکَم اَیی، چَمَه گِردی راه کا فیدا کَردِشه، چِنتَه، اَ، دَس و دیل بازی نَه گِردِ چییون بَمون آنِدَه؟


و اَ گِردی واسی مَردَه تا اَوِن دِ اِشتَن واسی زندگی مَکَرِن، بَلکَم اَ کسی را زِندگی بِکَرِن که چَوون واسی مَردَه و زِندَه آبَه.


خِدا اَ، کسی که گناه آنِزونی، چَمَه واسی گناه وَج آکَردِشه، تا اَمَه، چَیی دیلَه کا خِدا صالِحی بِبییَم.


امّا هِنتَه که اَ مُعیَن بییَه وخت تمام کمال آرَستَه، خِدا اِشتَن زوعَه ویسا آکَردِشه که ایلَه ژِنی کا دنیا اومَه و شریعتی جیری کا دنیا اومَه،


اَ که اِشتَن جانی آدوعِه نَه، گِردِ آدَمون خون بَها آدوشَه. اِم حقیقتی را مِناسِبَ وختی کا شهادتی دوعَه بَه.


تِه صالِح بییِه نَه خِشیش و شِرارتی کا بیزاریش؛ اِمی واسی خِدا، اِشتِه خدا، تِه اِشتِه همراه اون کا وِرتَر، شادی روعَنی نَه مَسح کَردَشه.»


اِمی واسی، وختی که مَسیح اومَه دنیا دیلَه، واتِشه: «تِه قِربونی و هدیه نِپیستِرَه، بَلکَم ایلَه بَدنی بَه مِرا فراهم کَردِرَه.


ایمانی نَه بَه که خَنوخ کَفا بَردَه بَه تا مرگی مَوینِه، و اَ پیدا نِبَه چوم خِدا اَیی بَردِشه. چیرا که پیش از اِم که کَفا بَرده بِبو، چَیی دربارَه شهادتی دوعَه بَه که خِدا اَیی کا راضی یَه.


و چَمَه چِم فقط عیسی کا بِبو که چَمَه ایمانی پاکارَه و چَمَه ایمانی کامل آکَرِه، و اَ شادی واسی که چَیی ناری کا نوعَه بَه، صلیبی تاو وَردِشَه، چَیی خِفَت و خاری ندید گِتِشَه، و خِدا تختی راستَ دَسی طرفی کا نِشتَه.


ته اَیی روکَته زَمان، ملائیکه اون کا پَست تَر کَردِره، جَلال و اِفتخاری تاجی چَیی سَری کا پِنورَه،


بَس عیسی بَشای کسونی که چَیی واسطه نَه بِه خدا نِزدیک آبون، کاملاً نجات بِدَه، چوم که اَ هَمیشه زِنده یَه تا چَوون را شفاعت بِکَرِه.


چوم که هَر یالَ کاهِنی تعیین بَبی تا هدیه اون و قِربونی یون تقدیم بِکَرِه، اِمی واسی، بَس اِم کاهِن نی بَسی ایی چیی بِدارِه تقدیم بِکَرِه.


شِمَه که چَیی واسطه نَه بِه خِدا ایمان وَردَرونه، اَ خِدایی که اَیی مَردَه اون دیلَه کا زِنده آکَردِشه و جلال دوشَه، تا شِمَه ایمان و امید بِه خِدا بِبو.


عیسی چَمَه گناه اون را کَفارَه یَه، نِه فقط چَمَه گناه اون را، بَلکَم گِردِ دنیا گناه اون را.


چَیی چِمِن وَش گِتَه آتشی شیواری نَه و چَیی سَری کا وِرَه تاجِن نوعی نَه. و ایلَه نیویشته نوم هِستِشَه که هیچ‌کس نیمَزنِه، چَیی اِشتَن غِیراز.


و اَوِن تازَه سرودی خَندِشونَه که بَواتی: «تِه لایقیش که اَ طوماری ویگِری و چَیی مُهرون بِچاکِنی، چوم که تِه قربونی بیشَه، و اِشتِه خونی نَه مردمی، هَر طایفه و زَوون و مردم و میلّتی کا، خِدا را خِریرَه؛


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan