27 و اِبلیسی مُهلت مَدییَه.
27 و ابلیسی فِرصَت نِدَرَ.
امّا پطرس اَیی نَه واتِشه: «حَنانیا، چیرا هَشتِرَه شیطان اِشتِه دیلی اِنتَه پُور آکَرِه که روح القدسی نَه دوروع بوآجی و تِلی اَ زَمینی پولی کا بَه تِرا پِگِری؟
اِی عزیزِن، هَرگِز شِمَه اِشتَن اِنتقام مَویگرَه، بَلکَم اَیی خِدا غَضبی واگذار بِکَرَه. چوم توراتی کا نیویشته بییَه که: «خِداوند بَواتی: ”قِصاص چِمِن شِنَه؛ اَزیمَه که سِزا بَدایم.“»
خِدا اَسلحۀ تَمام کمال دَکَرَه تا بِشایَه اِبلیسی حُقّه اون پیشی کا بومونه.
هَر وضعی کا، ایمانی سِپَری پِگِرَه، تا بِشایَه اَیی نَه، اَ شریری گِردِ آتشینَ تیرون دَکِشه.
بَس اِشتَن خِدا تسلیم بِکَرَه. اِبلیسی پیشی کا مقاومت بِکَرَه، که اَ شِمَه کا دَوَزِه.
ویرا بِبیَه، شِمَه هَواس جمع بِبو، شِمه دِشمِن اِبلیس ایلَه شیری شیوار غُرِش بَکَردی و هَر طرفی را کارا بَگردِستی، ایی نفری بِتلَفِه که اَیی ویبَرِه.