وختی که گِردِ چیی اِن چَیی فرمانبُرداری نَه، بَس زوعَه اِشتَن نی اَ کسی فرمانبُردار بَبی که گِردِ چییون چَیی فرمانبُردار کَردِشَه و چَیی پااون جیری کا نوشَه، تا خِدا کُل در کُل بِبو.
آخِرسَر بَس، اِی بِرااِن، اَمَه خِداوند عیسی کا شِمَه کا پیستِمونَه و مِنت بَکَردیمون، هَتَه که اَمَه کا شِمَه را آرَستَه که چِنتَه بَسی زِندگی بِکَرَه و خِدا راضی آکَرَه، هَتَه که کارا اَنجام بَدایرون، اِم کاری وِرتَر و وِرتَر بِکَرَه.