Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




پطروسی دومین نامه 2:1 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

1 امّا قوم اِسرائیلی دیلَه کا، دروعَه پِیغَمبرِن نی بینَه، هَتَه که شِمَه دیلَه کا نی دوروعَه مُعلمِن نی بومَین، که نِینکی غَلطَه تعلیمون بواَردین که بَشای بِکِشِه و هَ اَربابی که اَوون خِرییَشه، حاشا بَکَردین و اِنتَه، نا خَوَرِه بَلایی اِشتَن سَر بواَردین.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

1 ولی اسرائیلی قامی دلَکا، دِروعَه پَیغمبرِن نی بینَه، هَتَه کن شمَه دلَکا نی دِروعَه موعلیمِن بومنَه، کن نونکِه سَفَه آموجون بوعَنه کن بشایَه کشتِه و هَه اَربابی کن اَیِنِش خِرییَه یَه حاشا بَکَنَه و انتَرَکه، ایکرَایی غَرّی اِشتَن سَر بوعنَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




پطروسی دومین نامه 2:1
73 Iomraidhean Croise  

امّا هَر کسی مردمی پیشی کا مِن هاشا بِکَرِه، از نی چِمِن آسِمونی یَه دَده پیشی کا، اَیی هاشا بَکَردیم.


وِر دوروعَه پیغمبرِن بومَین، وِر کَسون گمراه بَکَردین.


چوم دروعَه مسیح اِن و دروعَه پیغمبرِن بومَین، و اِنتَه یالَ نیشونه اونی بواَردین و معجزه اونی بَکَردین که اَگم بِشان، حتی اَ کسونی که اِنتخاب بَیینَه نی گمراه بِکَرِن.


چوم وِر کَسِن چِمِن نومی نَه بومَین و بَواتین، ”اَز مسیح موعود اِستیمَه،“ و وِر کَسون گمراه بَکَردین.


«دروعَه پیغمبرون کا دوری بِکَرَه. اَوِن گوسَندون خَلا کا بومَین شِمَه وَر، ولی باطنی کا وَرگونی اِستینَه که پِزارنِن.


چوم دروعَه مسیح اِن و دروعَه پیغمبرِن بومَین، و اِنتَه رَه نیشونه اونی بواَردین و معجزه اونی بَکَردین که اَگم بِشان، اِنتخاب بییَه اون گمراه بِکَرِن.


امّا کسی که مردمی پیشی کا مِن هاشا بِکَرِه، خِدا مَلائیکه اون پیشی کا هاشا بَبی.


عیسی واتِشه: «ویرا ببییَه که گمراه مَبییَه؛ چوم وِر کَسِن چِمِن نومی نَه بومَین و بَواتین: ”اَز اَ، اِستیمه“ و ”زمان موعود آرَستَه.“ چَوون دومله مَشییَه.


«وای بر شِمَه وختی که گِرد مردم شِمَه کا تعریف بِکَرِن؛ چوم چَوون جَدِن نی، دوروعَه پیغمبرون نَه اِنتَه کَردِشونَه.


چوم که اِنتَه رَه آدَمِن چَمَه خِداوند مسیح خِدمت نِکَرِن، بَلکَم اِشتَن اِشکمی فیکری کا اینه و قَشنگَ گفون و چاپلوسی نَه، سادَه آدَمون گول ژَنِن.


چوم که شِمَه دیلَه کا بَسی اِم دِ دَسته ای بِبو تا اِنتَه شِمَه دیلَه کا کسونی که راس راسی ایمان دارِن، معلوم بِبون.


چوم شِمَه خِرییِه بییِه را بها آدوعَه بَه، بَس شِمَه بَدنی دیلَه کا خِدا جلال بِدییَه.


شِمَه آزادی را بَها آدوعَه بییَه، آدَمون نوکر مَبییَه.


اِم نگرانی اَ دوروعَه بِرااونی واسی بَه که نِینَکی چَمَه دیلَه کا رَخنَه کَردِشونه تا اَ آزادی که مسیحْ عیسی کا هِستِمونه جاسوسی بِکَرِن و اَمَه بِبَرِن بَردِگی را.


چَمَه عَوض مَسیح لعنت بَه و اِنتَه اَمَه شریعتی لعنتی جیری کا آزاد آکَردِشه، چوم توراتی کا نیویشتَه بییَه که: «هَر کسی که دار ژَندَه بِبو مَلعونَه.»


اَوِن شِمَه را غیرت هِستِشونه، امّا نِه چاکَه نیّتی نَه. اَوِن پیستِشونَه شِمَه جِدا آکَرِن تا چَوون را غیرت بِدارَه.


بُت‌پرستی و جادوگری؛ دِشمَنی، جنگ دعوا، حَسودی، خَشم؛ وِرَه پیستِه، تَفرقه، دَسته دَسته کَردِه،


اَمَه مسیح دیلَه کا چَیی خونی واسطه نَه آزادی هِستِمونه، که اِم هَ خَطا اون بخشِستِه یَه، که اَیی، اِشتَن بَرکَ فیضی قَدر،


بَس دِ خِردَنون شیوار نِبییَم که موجون نَه هَر طرفی را فِر آدوعَه بِبییَم و جور بَه جور تَعلیمون وا نَه و آدَمون مَکر و حیلَّۀ نَه اَ نخشه اونی کا که گمراهی را بَکَشتین، اَمَه اِم طرف و اَ طرفی را بِبَرِه.


چَوون عاقبت هَلاکتَه. چَوون خِدا چَوون اِشکَمَه و نَنگ‌آوَرَه چیون را فَخر بَکَردین، اَوِن زَمینی یَه چییون درباره فیکر بَکَردین.


مَرزَه کسی شِمَه محروم بِکَرِه اِم اِصراری نَه که بَدنی بَسی چاک غَم هَردِه و ملائیکه اون پرستش کَردِه. اِنتَه رَه آدَمی فقط اِشتَن خَیالاتی تَکیه بَکَردی و بی اِمکه دلیلی بِدارِه اِشتَن پوچَ فیکرون نَه مغرور بَبی.


شِمَه هَواس جمع بِبو تا، هیچکس شِمَه فَلسفَه و پوچَ حُقّه نَه گیریفتار مَکَرِه، که نِه مَسیح سَری کا، بَلکَم آدَمون دَب و اِم دنیا اُصولی سَری کا پابَرجایَه.


ولی اَگم کسی اِشتَن فامیلون بِه خصوص اِشتَن خانواده اِحتیاجاتی دومله مَبو، اِشتَن ایمانی هاشا بَکَردی و ایلَه بی ایمانی کا نی بَدتَرَه.


چوم زمانی بومَی که مردم دُرستَ تعلیمون تاو نِوَرِن، بَلکَم معلمونی اِشتَن دور جمع آکَرِن تا اَ چیی دَرَسِن که چَوون گوش خِشَه دَرَسِه و چَوون هَواهَوسون نه جور دَر بومَی؛


چَوون گَ بَسی دَوَسی، چوم که اَوِن گِردِ خانواده اون پاشونِن، و ناحَقَ سودی واسی اَ چییونی تعلیم بَداین که نَبی تعلیم بِدَن.


اَ کسی درباره که جِدایی دَرَفنِه، ایی کَرَه و دومله دِ کَرَه اَیی اِخطار بِدَه، و چَیی پَش دِ اَیینه قطع رابطه بِکَه.


شِمَه خَیال بَکَردیرون اَ کسی حق که خِدا زوعَه پا جیر بِنَه، و اَ عهدی خون که اَیی را وقف بییَه بی حُرمت کَردَشَه، و فیضی روح بی عزّت کَردشَه، چِه چَتین تَرَه مجازاتی چَیی سَر بومَی؟


با اِمکه شِمَه عیسی مسیح ویندَه نیرونَه، اَیی نَه خِشیرونه؛ و هَر چَن حِسَه اَیی نِوینَه، اَیی ایمان هِستِرونه و خوشحالی بَکَردیرون اَ شادی نَه که نییَب واتِه و جلالی کا پورَه،


و اِشتَن طمع راه دیلَه کا، دروعَه گفون نَه شِمَه غارت بَکَردین. چَوون محکوم بییِه که پیشتَرون تعیین بییَه بَه، بیکار نِشتَه نییَه و چَوون نابودی خِتَه نییَه!


اَز اِمون کسونی دربارَه شِمَه را نیویشتِمَه که تقّلا بَکَردین شِمَه گمراه بَکَرِن.


اِی عَزیزِن، هَر روحی باوَر مَکَرَه، بَلکَم روحون آزمایش بِکَرَه که خِدا کا اینه یا نِه. چوم وِر دروعَه پیغمبرونی دنیا کا اِستینه.


که شِمَه نَه واتِشونَه: «آخِر زمانی کا، مسخره کَرارونی بومَین که اِشتَن هَواهَوسی دومله کا اینه.»


چوم مردمونی که قدیمی نَه چَوون محکومیت تعیین بییَه، نِینَکی شِمَه دیلَه کا رَخنه کَردَشونه. اِمِن بی دینونی اِستینه که چَمَه خِدا فیضی تبدیل بِه عَیاشی بَکَردین و عیسایِ مسیح، تنها ارباب و چَمَه خِداوندی، هاشا بَکَردین.


و علامتون و معجزه اون واسی که اِجازه داری اَ اوّلین وَحشی یَه حَیوونی عَوض بِه کار بگِرِه، کسونی که زمینی سَری کا اینَه گول ژَندِشَه و اَوون نَه واتِشه ایلَه مجسمه اَ وَحشی حَیوونی کا وَج آکَرَه که شمشیری نَه زخمی بییَه، ولی با اِم حال زِنده مَندَه.


بَزنیم کییا کا ایش، اوآ که شیطانی پاُتشایی تختَه. با اِم حال مُحکم دَچیکیستَه ایش چِمِن نومی، و حتّی اَ روزونی کا که آنتیپاس، چِمِن اَ وفادارَه شاهِد که شِمَه دیلَه کا، اوآ که شیطان مَندَه، اَیی کِشتِشونَه، ایمانی که بَه مِن داری حاشا نِکَردِرَه.


اِشتِه عذاب و نَداری کا خَوَرداریمَه، ولی تِه دولتمَندیش! و اَ آدَمون اِفترا کا خَوَر دارِم. که بَواتین یهودی نَه ولی نینَه، بَلکَم شیطونی عِبادتگاه اینَه.


از اِشتِه کارون کا خَوَرداریمَه. دَیِس، ایلَه آواجَه بَری اِشتِه ناری کا نوعَمَه که هیچ‌کس نیمَشا اَیی دَوِندِه. بَزنیم که اِشتِه قُوّت کَمَه، امّا چِمِن کلامی غَم هَردِرَه و چِمِن نومی حاشا نِکَردِرَه.


و اَوِن تازَه سرودی خَندِشونَه که بَواتی: «تِه لایقیش که اَ طوماری ویگِری و چَیی مُهرون بِچاکِنی، چوم که تِه قربونی بیشَه، و اِشتِه خونی نَه مردمی، هَر طایفه و زَوون و مردم و میلّتی کا، خِدا را خِریرَه؛


اَوِن بِلند سَسی نَه خِلِع بَکَردین و بَواتین: «اِی خِداوندی که قادر و قدّوس و حَقّیش، تا کَینی داوری نِکَری و چَمَه خونی تقاصی زمینی مردمی کا، نِویگِری؟»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan