Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوومین نامه قرنتیانیرا 7:11 - کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

11 چوم که دَیِسَه اَ غمی که خِدا را بَه، چِه شوقی شِمَه دیلَه کا بار وَردَشه: البت هِم شوقَه که نیشون بَدای تقصیر کار نیرونه، چِه غِیضی کا، چِه تَرسی کا، چِه دیلتنگی کا، چِه غیرتی کا، چِه مجازاتی کا. شِمَه هَمه جوره ثابت کَردِرونه که اَ قَضییَه کا بی تقصیر بیرونَه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

11 چون دیسَه اِم قورصه ایی کن خِدارا بَه چه خَشی ایی شمَکا بوجود وردشَه: اَلبَت هِم خَشیی اَ کن آمونِه شمَه تقصیر کار نیرون، چِه قیضیکا، چِه تَرسیکا، چِه دلتنگیکا، چِه غَیرَتیکا ، چِه موجازاتیکا. هر طَرَفیکا ثابیتِرون کردَ کن اَ قَضیَکا بی تقسیر بیرون.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوومین نامه قرنتیانیرا 7:11
54 Iomraidhean Croise  

عیسی، اَوونی که چَیی دور و بَری کا مَند بینَه غَضبی نَه دییَشته و چَوون سِنگدیلی کا ناراحت بَه. دومله اَ مِردی نَه واتِشه: «اِشتِه دَسی دِراز آکَه.» اَ مِرد اِشتَن دَسی دِراز آکَردِشه و چَیی دَس وَج آبَه.


اَ موقع چَیی شاگِردِن ویر وَردِشونَه که مقدّس نیویشته اون کا نیویشته بییَه: «آتشی نَه غیرتی که اِشتِه کَ را هِستِمَه مِن سونِه.»


هَتَه که پولس آتِنی کا اَ دِ نفری منتظر بَه، وختی ویندِشه که شهر بُتون نَه پُورَه، چَیی روح ناراحت آبَه.


راست بَواتیش. امّا اَوِن بی ایمانی واسی دَوِردَه بینَه و تِه فقط ایمانی نَه پا بَرجا ایش. بَس مغرور مَبش بَلکَم بِتَرس.


هَر کسی که اِنتَه مَسیح خدمت بِکَرِه، خِدا اَیی قبول دارِه و مردم نی اَیی تصدیق بَکَردین.


امّا اَگم چَمَه ناراستی خِدا راستی آشکار آکَرِه، چِه بَسی بوآجَم؟ مَگم اَ موقع که خِدا اَمَه را غَضَب بِکَردی ظالِمَه؟ از آدَمی شیوار گَف ژَنِم.


تا بَدنی کا جِدایی مَبو، بَلکَم بَدنی اَعضا ایی اندازه یَندی فیکری کا بِبون.


خِدا اِشتَن، اَ مَردمی درباره که بِرونی کا اینه داوری بَکَردی. بَس «اَ شَرورَه آدَمی شِمَه دیلَه کا بَرکَرَه بِرون.»


و شِمَه حَلا پوز بَدایرون! مَگم نَبی ماتَم بِگِرَه؟ کسی که اِنتَه کَردَشه شِمَه دیلَه کا بَرکَرَه بِرون.


ولی اَمَه خِدا درگاه کا دعا بَکَردیمون که خَطا مَکَرَه؛ نِه اِمی واسی که معلوم بِبو اَمَه اِم آزمایشی کا سَربِلند بِرون اومَیمونه، بَلکَم شِمَه اَ چیی که دُرستَه اَنجام بِدییَه، حتی اَگم اِنتَه نیشون بِدَه که اَمَه رُفوزَه آبَییمونه.


چوم اِنتَه رَه آدَمی را اَ مجازاتی که شِمَه وِرتَرون طرفی نَه اَیی سِزاوار زونِستَه رونه، وَستَه.


بَلکَم هَر کاری که بَکَردیمون نیشون بَدایمون که خِدا نوکَرونیمونه: تاو و تحملی نَه مصیبتون کا، سختیون و بَلااون کا،


بَس اِی عَزیزِن، حِسَه که اَمَه اِم وعده‌ اون هِستِمونه، بایَه اِشتَن هَرجورَه ناپاکیِ جسم و روح کا پاک آکَرَم و خِدا ترسی نَه، مقدّس بییِه کامل آکَرَم.


و نِه فقط تیتوسی اومِه نَه، بَلکَم اَ تَسلی نَه که تیتوس شِمَه کا گِتَش بَه. تیتوس شِمَه حسرتی کا، غورصَه و غیرتی کا که بَه مِرا هِستِرونه، بَه مِرا خَوَر وَردِشَه، اِنتَه که مِن وِرتَر شاد آکَردِشه.


امّا حِسَه خوشحالیمَه، نِه امی واسی که غمگین آبیرونه، بَلکَم چوم شِمَه اِم غمگینی باعیث بَه که توبه بِکَرَه. چوم شِمه غم خِدا را بَه، تا هیچ ضَرری اَمَه کا بِه شِمَه آمَرَستِه.


چوم که بَزنیم اِم کاری را چه ذوق و شوقی هِستِرونه و اِمی واسی نی مقدونیَه ایماندارون وَری کا شِمَه را اِفتخار کَردَمَه. اَوون نَه واتَمه که پارسال تا حِسِه شِمَه اَخائیه ایالتی کا هدیه آدوعِه را آمادَه بیرونه. و شِمَه غِیرت وِر کَسون اَوون کا نی اِم کاری را تحریک کَردَشه.


«عصبانی بِبییَه، امّا گناه مَکَرَه» مَرزَه شِمَه روز تَمون آبو و حَلا شِمَه عصبانی بِبییَه،


تاریکی بی فایدَه کارون کا شریک مَبییَه، بَلکَم اَوون بَرمَلا بِکَرَه.


بَس اِی عزیزِن، هَتَه که هَمیشه تابِع بَیرونه، حِسَه نِه فقط چِمِن پیشی کا، بَلکَم بَسی وِرتَر، چِمِن نِبییِه کا، شِمَه نجاتی را تَرس و لَرزی نَه عمل بِکَرَه،


تا هیچ‌کس اِم کاری کا اِشتَن بِرا حقی کا خطا یا سواستفاده مَکَرِه. چوم خِداوند گِردِ اِم کارون تقاصی ویگِرِه، هَتَه که اَمَه پیشتری شِمَه نَه واتِمونه و جِدی هُشدار دوعَمونه.


کسونی که گناه کا پافشاری بَکَردین، گِردی پیشی کا توبیخ بِکَه تا بقیه بِتَرسِن.


تَقَّلا بِکَه که خِدا وَری کا مقبول بِبی، ایلَه کاریگری شیوار که خجالت نِکَشِه و حقیقتی کلامی دُرست بِکار بَبَردی.


بَبی اِم گَفی اِعتماد کَردِه. و تِکا پیستِمَه که اِم چییون را اِصرار بِداری، تا کسونی که خِدا ایمان وَردَشونه، هَواسِشون جمع بِبو که اِشتَن وقف چاکَ کاروون بِکَرِن. اِم چیی اِن مردمی را چاک و فایدَه داری نَه.


بَس با اِمکه اَ وعدَه دیلَه دَشییِه چَیی آسایشی دیلَه حَلا پابَرجا یَه، بَترسیمون که نَبادا معلوم بِبو ایی نفر شِمَه دیلَه کا اَ وعده بِه دَس وَردِه را شکست بَرِه.


امّا اَ حکمتی که آسِمونی کا اِستَه، اوّل پاک اِستَه، دومله صلح‌ جو و آروم اِستَه، نصیحتی گوش آکَرِه، و رحمت و چاکَه ثَمرَه کا لِبآ لِب اِستَه و فرق نوعه و دِ دیمی کا دور اِستَه!


اَگَم اَیی دَده دَخونه که هَر کسی بیدون اِمکه چَیی طرفداری بِکَرِه چَیی اَعمالی داوری بَکَردی، بَس خِداتَرسی نَه غریبی دورانی سَر بِکَرَه،


و تَرَه خِردَنون شیوار، پاکَه روحانی یَه شِتی ذوقی بِدارَه تا چَیی واسطه نَه شِمَه نجاتی کا رُشد بِکَرَه،


بعضیون آتشی کا بِرون بَروَره، نجات بِدییَه؛ و بعضی دییَری تَرسی نَه، رحم بِکَرَه. حتی اَ خَلایی کا که جِسمی هَواهَوسی نَه آلودَه یَه، بیزار بِبییَه.


«از کسونی نَه که خِشیمَه توبیخ و تربیت بَکَردیم. بَس غیرتی بِبَش و توبه بِکَه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan