18 بَس اِم گَفون نَه، یَندی تشویق بِکَرَه.
18 پس اِم گَفونَّه یَندِ تشویق بکَرَ.
وختی اِم چیون اِتِفاق دَلَکِه شروع بَه، راست بومونَه و شِمَه سَرون کَفا بِگِرَه، چوم شِمَه آزادی نِزدیکه!»
دومله، اَمَه که زِنده ایمونَه، و باقی مَندَه ایمونَه، اَوون نَه خِرون دیلَه کا بَردَه بَبیمون کَفا تا خِداوندی هوا کا بِوینَم، و اِنتَه همیشه خِداوندی همراه بَبیمون.
حِسَه اِی بِرا اِن، وختون و زمانون درباره، نیازی نییَه شِمَه را چیی بینیویسِم.
بَس یَندی تشویق بِکَرَه و ایمانی کا تقویت بِکَرَه، هَتَه که حِسَه نی بَکَردیرون.
اِی بِرااِن، شِمَه کا خواهیشت بَکَردیم که تَنبلون نصیحت بِکَرَه؛ تَرسو اون تشویق بِکَرَه؛ ضَعیفون کمک بِکَرَه؛ گِردی نَه صبور بِبییَه.
بَس شِمَه دَسون که ضعیفی نَه راست آکَرَه و شِمَه بی قوّتَ زِنگون تقویت بِکَرَه!