خُلاصه اِم که، هَر کمیله شِمَه کا نی بَسی اِشتَن ژِنی نَه اِشتَن جانی شیوار خِش بِبو، و ژِنی هَواس نی بَسی جمع بِبو که اِشتَن شو حُرمت اِحترام بِکَرِه.
اِی نوکَرِن، هَر چیی کا شِمَه زمینی یَه اَربابون کا اِطاعَت بِکَرَه، نِه فقط اَ موقع که شِمَه دَیِسِن، اَ آدَمونی شیوار که چِمی دومله اینه که مردمی راضی آکَرِن، بَلکَم پاکَه دیلی نَه و خِداوندی تَرسی نَه.
بی ایمانون دیلَه کا شِمَه کِرِدِکار محترم بِبو تا کسونی که شِمَه ضِد گف ژَنِن که شِمَه اَعمال بَدَه، شِمَه چاکَه اَعمالی ویندِه نَه، روزی کا که خِدا بَویندیمون، اَیی پرستش بِکَرِن.
هِنتَه نی، شِمَه اِی ژِنَکِن، شِمَه مِردَکون کا اِطاعت بِکَرَه تا حتی اَگم بعضی اِن خِدا کلامی کا اِطاعت نِکَرِن، بی اِمکه شِمَه اَوون نَه چیی بوآجَه، شِمَه رفتاری واسی ایمان بواَرِن،