چوم اَ چیی که حِسَه بَویندیمون، ایلَه تارَه عکسی شیوارَه آواینَه دیلَه کا؛ امّا موقعی آرَستِه که دیمادیس بَویندیمون. حِسَه چِمِن دانایی ناچیزَه؛ امّا موقعی آرَستِه که کامل بَزنیم، هَتَه که خِدا چِمِن درباره همه چی کامل بَزنی.
هَتَه که اِشعَیای پِیغمبری کیتابی کا نیویشته بییَه که: «اَ چیی که هیچ چِمی وینده نیشَه، هیچ گوشی دَرَسه نیشَه، و هیچ اِنسانی فِکری کا آرَستَه نییَه، خِدا کسونی را حاضر آکَردَشَه که اَوون نَه خِشَه.»
خَسَه بِبو اَ کسی که آزمایشون باری جیری کا صبر و تحملی نَه تاو بواَردی، چوم وختی آزمایشی کا سَربِلند بِرون بومَی، اَ زندگی بَخشَه تاجی ویگِرِه، اَ تاجی که خِدا بِه کسونی وعده دوعَشَه که اَیی نَه خِشینَه.
با اِمکه شِمَه عیسی مسیح ویندَه نیرونَه، اَیی نَه خِشیرونه؛ و هَر چَن حِسَه اَیی نِوینَه، اَیی ایمان هِستِرونه و خوشحالی بَکَردیرون اَ شادی نَه که نییَب واتِه و جلالی کا پورَه،
بَزنیم کییا کا ایش، اوآ که شیطانی پاُتشایی تختَه. با اِم حال مُحکم دَچیکیستَه ایش چِمِن نومی، و حتّی اَ روزونی کا که آنتیپاس، چِمِن اَ وفادارَه شاهِد که شِمَه دیلَه کا، اوآ که شیطان مَندَه، اَیی کِشتِشونَه، ایمانی که بَه مِن داری حاشا نِکَردِرَه.
اِشتِه عذاب و نَداری کا خَوَرداریمَه، ولی تِه دولتمَندیش! و اَ آدَمون اِفترا کا خَوَر دارِم. که بَواتین یهودی نَه ولی نینَه، بَلکَم شیطونی عِبادتگاه اینَه.