Jun khan etu chutu dukhiya ekjon ke Ami laga chela ase koi kene ek kup thanda pani khilai dibo, hosa pora Ami koi ase, tai to hosa pora bhi tai laga inam to naharabo.”
titia manu khan tumike saikene najanibo tumi upwas kori ase, kintu khali tumi laga Baba he janibo; aru tumi laga Baba jun sob sai ase, Tai he tumike inam dibo.
Kintu, jitia tumikhan prathana kore, ghor bhitor dorja bondh koribi aru lukai kene tumi laga Baba ke prathana koribi. Titia tumi laga Baba jun tumike sai ase, Tai tumike inam dibo.
aru tumikhan asirbad pabo, kelemane taikhan tumike ghurai kene eku dibole na paribo. Kintu tumikhan ke Jisu Khrista wapas lobole aha homoi te biswasi khan logote sob kaam laga inam dibo.”
Etu karone Probhu laga chuni luwa somoi naha age te bisar na koribi. Tai pora he andhar laga kaam khan aru mon laga bhabona duita ke bhi ujala te sob dikhai dibo. Etu pichete Isor laga stuti kori bole ekjon-ekjon uporte ahibo.
Etiya ekjon jun apnikhan ke giribole thaka pora bachai kene rakhe aru Tai laga mohima usorte eku golti aru letera nathaki kene khushi pora khara kori bole diye,
Moi tai laga bacha khan ke maribo aru morai dibo, aru sob girja khan janibo Moi he ekjon ase kun sob manu laga bhabona aru mon bisare. Aru Moi tumikhan laga kaam hisab te tumikhan ke dibo.