15 Фӕлӕ ныр та Йерусалим ӕмӕ Иудӕйы хӕдзарӕн Мӕ зӕрды ис хорздзинад ракӕнын. Ма тӕрсут.
Раздӕр сӕ мӕ цӕст куыд нӕ истон, цӕмӕй сӕ ныццӕгъдон ӕмӕ ныддӕрӕн кӕнон, ныззыгуым сӕ кӕнон ӕмӕ сӕ фесафон, фыдбылызтӕ сын бавзарын кӕнон, афтӕ сӕ ныр дӕр, аразгӕйӕ ӕмӕ таугӕйӕ, Мӕ цӕст нӕ исдзынӕн, — зӕгъы Дунедарӕг. —
Уымӕн ӕмӕ афтӕ зӕгъы Дунедарӕг: «Ӕз ацы адӕмӕн стыр бӕллӕхтӕ бавзарын кодтон, фӕлӕ сын зӕрдӕ цы хорзӕхтӕй бавӕрдтон, уыдон дӕр иууылдӕр ратдзынӕн.
Мысырӕй куы рацыдыстут, уӕд уемӕ кӕй сарӕзтон, уыцы фидыдмӕ гӕсгӕ. Мӕ Уд уе ’хсӕн ис. Ма тӕрсут!“
Иудӕ ӕмӕ Израилы адӕм! Сымах ӕппӕт адӕмты ’хсӕн ӕлгъыстаг уыдыстут, фӕлӕ уӕ Ӕз фервӕзын кӕндзынӕн, ӕмӕ суыдзыстут арфӕгонд. Ма тӕрсут! Уӕ ныфс ма фӕцудӕд!»
Ма тӕрс, чысыл дзуг! Уӕ Фыды бафӕндыд сымахӕн Паддзахад раттын.