12 Иу иннӕйы ныццавта ӕмӕ йӕ афтӕмӕй амардта, зӕгъгӕ, уӕд йӕхӕдӕг дӕр мард ӕрцӕуӕд.
Ӕмӕ уӕхи туг, — уӕ цард кӕй мидӕг ис, — уый дӕр хъуамӕ макуы ныккӕла. Иунӕг адӕймаджы туг дӕр Мын ӕнӕистӕй нӕ баззайдзӕни — сырдӕй уа, адӕймагӕй уа.
Адӕймаджы туг чи ныккала, уый туг ныккӕлдзӕн адӕймаджы къухӕй, уымӕн ӕмӕ йӕ Хуыцау Йӕхи ӕнгӕс сфӕлдыста.
«Тӕригъӕды бацыдтӕн Дунедарӕджы раз», — загъта Давид Натанӕн. «Дунедарӕг дын ӕй ныххатыр кодта. Нӕ амӕлдзынӕ.
Ма амар.
Ацы ӕртӕ хорзы йын куынӕ фӕуа, уӕд чызг ссӕрибар уӕд ӕнӕ фиддонӕй.
Адӕймаджы чи амара, уый мард ӕрцӕуӕд.
Уӕд ын Йесо загъта: «Дӕ кард йӕ кӕрддзӕмы нывӕр — кард чи сиса, уый йӕ мӕлӕт кардӕй ссардзӕн.
„Ӕлгъыст фӕуӕд, сусӕгӕй искӕй чи амара!“ Адӕм та иууылдӕр иумӕ зӕгъӕнт: „Аммен!“