12 Исчи йӕ чындзимӕ куы ӕрӕмуат уа, уӕд сӕ дыууӕ дӕр мард ӕрцӕуӕнт. Ӕлгъаг ми бакодтой ӕмӕ сӕ мӕлӕты сӕхӕдӕг уыдзысты аххосджын.
Фӕндаджы былмӕ йӕм баздӕхт ӕмӕ йын загъта: «Цӕй ӕмӕ демӕ ӕмуат ӕрцӕуон». Йӕ чындз у, уый нӕ базыдта. Тамар ӕй бафарста: «Цы мын ратдзынӕ, мемӕ куы ӕрӕмуат уай, уӕд?»
Иудӕ йӕ бафарста: «Цы дын ныууадзон?» Загъта йын: «Дӕ мыхуырӕвӕрӕн ӕд бос ӕмӕ дӕ къухы уыцы лӕдзӕг». Радта йын сӕ ӕмӕ йемӕ ӕмуат ӕрцыд. Тамар банхъӕлцау ис.
Давӕджы сисы бын къахгӕ чи баййафа, афтӕмӕй йӕ чи ныццӕва ӕмӕ амара, уый азымджын нӕу.
Ма ӕрӕмуат у дӕ чындзимӕ — уый дӕ фырты ус у, ма ӕрӕмуат у йемӕ.
Ма ӕриу у фосимӕ, дӕхи ма фӕчъизи кӕн. Сылгоймаг дӕр фосы бын ма ’рхуыссӕд — уый ӕлгъаг ми у.
„Ӕлгъыст фӕуӕд, йӕ усы мадимӕ ӕмуат чи ӕрцӕуа, уый!“ Адӕм та иууылдӕр иумӕ зӕгъӕнт: „Аммен!“