9 Ма ӕрӕмуат у дӕ хоимӕ, фыд кӕнӕ мадӕй иу кӕимӕ стут, уыимӕ — иу хӕдзары райгуырдыстут ӕви нӕ, уый уӕлдай нӕу. Ма ӕрӕмуат у йемӕ.
Чи йӕ хионы усимӕ ӕлгъаг ми аразы, чи йӕ чындзы фӕчъизи кӕны, чи та йӕ хойӕн, фыдӕй иу кӕимӕ у, уымӕн тых кӕны.
Ма ӕрӕмуат у дӕ фырты чызг кӕнӕ дӕ чызджы чызгимӕ. Ма ӕрӕмуат у семӕ — уымӕй дӕхи ӕгад кӕныс.
Ма ӕрӕмуат у, дӕ фыдӕй йын чи райгуырди, дӕ фыды бинойнаджы уыцы чызгимӕ — уый дӕ хо у.
Исчи йӕ хойы куы ракура, иу фыд кӕнӕ иу мадӕй гуырд кӕимӕ у, ахӕмы ӕмӕ йемӕ куы ӕрӕмуат уа, уӕд уый стыр худинаг у, ӕмӕ сӕ дыууӕ дӕр мард ӕрцӕуӕнт адӕмы раз ӕмӕ сӕ адӕмӕй фӕхъӕуӕнт. Йӕ хоимӕ ӕмуат кӕй ӕрцыд, уымӕ гӕсгӕ хъуамӕ ӕфхӕрд баййафа.
„Ӕлгъыст фӕуӕд, йӕ хӕрз хоимӕ кӕнӕ мадӕй иу, фыдӕй хицӕн, йе та фыдӕй иу, мадӕй хицӕн цы хоимӕ сты, уыимӕ ӕмуат чи ӕрцӕуа, уый!“ Адӕм та иууылдӕр иумӕ зӕгъӕнт: „Аммен!“