44 иннӕтӕ та исты амӕлттӕ кӕной фервӕзынӕн — чи фӕйнӕгыл, чи та науы гӕбазыл. Афтӕмӕй не ’ппӕт дӕр раирвӕзтыстӕм зӕхмӕ.
Ӕз бардзырд ратдзынӕн, ӕмӕ Израилы адӕмы, мӕнӕу сыхырнайы куыд балуарынц, афтӕ адӕмты ’хсӕн ныххӕлиу кӕндзысты, ӕмӕ дзы иу дур дӕр нӕ ахиздзӕн.
Ныр та уӕм сидын: уӕ ныфс ма асӕттӕд! Сымахӕй иу дӕр нӕ фесӕфдзӕн, ӕрмӕстдӕр — нау.
ӕмӕ мын загъта: „Ма тӕрс, Павел! Ды хъуамӕ ӕрлӕууай кесӕры раз, ӕмӕ дын Хуыцау балӕвар кодта, демӕ чи цӕуы, уыдоны иууылдӕр“.
Уӕд Павел сӕдӕйыхицауӕн ӕмӕ ӕфсӕддонтӕн загъта: «Уыдон науыл куынӕ баззайой, уӕд уын фервӕзӕн нӕй».
«Кӕд рӕстгӕнӕг зынтӕй ирвӕзы, уӕд ӕнӕхуыцау тӕригъӕдджын та цы фӕуыдзӕн?»