16 „Уый фӕстӕ Ӕз раздӕхдзынӕн ӕмӕ ногӕй сӕвӕрдзынӕн Давиды хауд цатыр. Йӕ хӕлддзӕгтӕй йӕ сырӕзын кӕндзынӕн ӕмӕ йӕ сног кӕндзынӕн,
Израилы адӕм куы федтой, паддзах сын сӕ курдиат ницӕмӕ дары, уый, уӕд ын загътой: «Чи нын у ныр Давид? Цы ма нын ис иумӕйагӕй Йессейы фыртимӕ? Ныххӕлиу ут уӕ цатыртӕм, Израилы адӕм! Ныр сӕ мыггаг сӕхи бар уӕд Давиды байзӕддагӕн!» Ӕмӕ Израилы адӕм аздӕхтысты сӕ цатыртӕм.
Куы сӕ ратонон, уӕд та сын ныббардзынӕн ӕмӕ дзы алкӕй дӕр йӕ зӕххы хаймӕ раздахдзынӕн.
Ӕнӕхъӕн бӕстӕйы чи цӕры, — зӕгъы Дунедарӕг, — уыдонӕн ма се ’ртыккаг хай аирвӕздзӕн, иннӕ дыууӕ хайы цагъды фӕуыдзысты.