Iko in totuu moḷoben, bo nongawasa. Iko in momulia, ponango-nangoian bo moagung. Bayongan in yagi-yagi kon ḷangit bo kon butá Ikobí in kitogi. Iko in Datu Moḷoben, pongawasa kon bayongan in yagi-yagi.
Degá musti in akuoi moropatoi takin-Nea? Táe indoian, totuu motoyang in ropot-Nea! Aka kuma bo pongaduku in Sia, ki ine in kobaḻí mogoiní kon i-Nia mayá in pongadilan?
Akuoi in kinopung in musung, mosia in naonda bo singa mokokaan kon intau. Ingipon monia naonda bo ginubat bo piot, dilá monia in naonda bo kedang inta moḷanit.
Donaaidon pomayá mako in kami kobuḻian in pirisaya kon dodai in kami koantugan in totungkuḷ, táe pilataidon in kami nongkon kawasa i inta Moraat! [Sin Ikobí in Datu inta mokawasa bo momulia dapot in mononoi. Amin.]’
Mosia in noguman, “Ki Tuhan, Allah Inta Totok Mokawasa, inta oyúon, bo koyongandon oyúon! Kami mopoyaput in sukur moantó kon i Tuhan sin ki Tuhan ain nopomaké in kawasa i Tuhan inta moḷoben, bo nomangkoidon nomarenta!
Ei soroga, koḷungangadon kon kinorimumudan in kotá tatua! Ei umat i Allah, rasul mita, bo bayongan in nabi koḷungangadon in gina! Sin ki Allah ain nohukum kon inia saḷaku tontuḻí in aidnea kon i monimu!