“Nke ibuzọ nọ kẹ ẹwọrọ, kanị nku ugọn k'o nwọn. Ebahụn m rị e lee ẹ, nku ẹ ndị hụ nọ kwapụ, ọ nọ gha alị lihi, gi ụkụ a ẹbụbụọ wuzo kẹ ịhịan, wẹ nọ ye ẹ obi o gi e ro iroro kẹ ịhịan.
Ọ sụọn'a nị ụnụ rị imẹ elu nọkẹ ugọn rị e feni; ọsụọn'a nị ẹkụ ụnụ bi rịchanrịn ebe kokisẹ rị, m jẹnkọ d'a gha ebẹhụ wetu ụnụ alị. Mmẹ, Osolobuẹ, e kugụọ a.
Izrẹlụ a makpuru, o dinẹ, nọkẹ ẹwọrọ, rịkẹ onyẹnnyẹ-ẹwọrọ: onyẹ kẹ egun a nị kpọtiẹn ẹ?! Ngọzi ya rịnị ndị gọzini ụnụ, ịbụ-ọnụ ya rịnị ndị bụ ụnụ ọnụ!”
Ogẹn Nwa-ebulu hụ gi tọpụ eriri nke ẹtọ, m nọ nụ kẹ nke ẹtọ imẹ ihiẹn ndị hụ rị ndụn sị, “Pụha!” E lee m ẹnya, e lee ẹshin ogi! Onyẹ rị e nyinn'ẹ gi mkpu wẹ gi a ma ihiẹn.