15 Osolobuẹ sị, ‘Ezikwọnị m wẹ. Wẹ rịkwọ e gi ẹfan m e bu amụma ntụ, Ụnụ gikwọ ihiẹn wẹ ku dọn, m jẹnkọ d'a chụpụ ụnụ, ụnụ a la iwi — kẹ ụnụ kẹ ndị-amụma ahụn rị e buni ụnụ amụma ndị ahụn.’ ”
Kanị eze e gbu oku ye ẹ ọnụ, sị, “Onyẹ tumẹ i onyẹ-ndụnmọdụn eze? Gba nkịtịn! Ra ị chọ nị wẹ gbu i?” Ya onyẹ-amụma nọ kubehi, kanị ọ sị, “Makẹ ihiẹnni i mẹ lẹ ndụnmọdụn m ị jụ, a marịnọlẹ m nị Osolobuẹ chọ n'o gbu i.”
Osolobuẹ nọ sị m, “Amụma-ntụ kẹ ndị-amụma ahụn rị e gi ẹfan m e bu. Ẹlẹ mmẹ zi wẹ; ẹlẹ mmẹ tumẹ wẹ; onwọnni ihiẹn m sị wẹ ku. Wẹ rị a hụnnị ụnụ ọhụn wụlẹni ezioku, a gba ẹfa nwọnlẹni isi, e ku ihiẹn uche wẹ gwa wẹ.
Lee ni nwan ihiẹn Osolobuẹ ihiẹn ile rị okpuru ẹ ku banyeni ndị-amụma Jerusalẹm: “M k'e mẹ elu lu wẹ ilu kẹ ihiẹn-oriri e lu ilu, ye wẹ nsọngbu ra kẹ mirin wẹ buche nshi, makẹni ndị amụmanị e mẹgụọ eje-obibi ghagbarị alịnị ile.”