Dodo, gọn ntịn, dodo lee ẹnya, n'ị nụ ekpere mmẹ wụ odibo i rị nwan ihun i e mẹ efinaị lẹ uhinhin, a rịọ ị banyeni idibo i, ndị Izrẹlụ; m rị e ku ẹ nị ẹnyi ndị Izrẹlụ e mẹọlẹ njọ — kẹ mmẹ kẹ ikpụlọ nẹdi m e mẹgụọ ị njọ.
Ya kẹ m nọ kweri gwa ị n'e mẹọlẹ m njọ; ezuemẹzinini m'ị njọ m; e sị m enwẹn m, “M jẹnkọ d'a gwaghọsị Osolobuẹ eje-ihiẹn ndị m mẹ.” Ya ị nọ gbagharị m njọ m. Sẹla
m k'e wẹhẹ wẹ Ugu nsọ m, ye wẹ ịghọghọ imẹ Ụlọ m wẹ nọ e mẹ ekpere. M k'a narịn kẹ oyiye wẹ kpọ ọkụn kẹ ẹjan ndị ọzọ ile hụn wẹ k'e wẹhẹ elu ukpo nchụn-ẹjan m; makẹni wẹ k'a kpọ Ụlọ m Ụlọ alị ile a nọ e mẹ ekpere.’ ”
Ya m nọ yimẹ, “Ụya e gbuẹ m! Nke m a gụ! Makẹni, mmẹ hụn wụ onyẹ njọ ọnụ a rụ, hụn bizikwọ imẹ igunrun ndị njọ ọnụ wẹ rụ, e gigụọ ẹnya hụn Eze, Osolobuẹ Nwọn Ikẹn Ile!!”
Ya ọ nọ kumẹ, sị, “Atụlẹ egun, Daniẹlụ. Kete ụhụọhịn ahụn i bu obi che ihiẹnni n'ị ghọta, bu enwẹn i che alị ihun Chuku, Chuku a nụgụọ ihiẹn i ku, ya kẹ m bịanị nwan.
Euu Osolobuẹ, gi ufiri ezi-omumẹ i mẹ nwan kẹ i dọn e mẹ — y'a latọ olulu lẹ ọnụma i gi nwan rị e sọn Jerusalẹm, hụn wụ obodo i, ugu nsọ ị, makẹni njọ ẹnyi lẹ ụrụ ndị nẹdi ẹnyi e mẹgụọ Jerusalẹm lẹ ndị nke i wụrụ ihiẹn ndị nọkunmẹni ẹnyi gi a mụ ẹmụ.”
“Osolobuẹ ihiẹn ile rị okpuru ẹ sị: e kinhẹngụọ m Zayọnụ; ẹghẹẹ, m sikọ d'e biri imẹ Jerusalẹm, a kpọma wẹ Jerusalẹm ‘Obodo ezioku’, kpọma ugu Osolobuẹ ihiẹn ile rị okpuru ẹ, ‘Ugu rị nsọ.’