Тимотийға йезилған иккинчи хәт 4:7 - Һазирқи Заман Уйғурчә Тәрҗимиси7 Мән Худа йолида ахирғичә күрәш қилдим, йәни жүгрәш мусабиқисиниң пүтүн мәнзилини бесип болдум, ишәнчимдә чиң туруп кәлдим. Faic an caibideil |
Мән у йәргә Худадин кәлгән аянға бенаән барған едим. У йәрдә мән мәсиһийләр җамаитиниң йетәкчилири билән айрим сөзлишип, өзәм йәһудий әмәсләр арисида тарқитип келиватқан Хуш Хәвәрниң мәзмуниниң уларниңкигә охшаш екәнлигини чүшәндүрдүм. Бундақ қилишим бурунқи яки кәлгүсидики хизмәтлиримниң бекар болуп кәтмәслиги үчүн еди.
Лекин сән мениң тәлимим, жүрүш-турушум, һаятлиқ нишаним, ишәнчим, сәвир-тақитим, меһир-муһәббитим, чидамлиғим һәм учриған зиянкәшлигим вә тартқан азап-оқубәтлиримгә диққәт-етивариңни қаритип кәлдиң. Болупму Антакя, Коня вә Листра шәһәрлиридә учриған зиянкәшликләргә қандақ бәрдашлиқ бәргәнлигимдин һәм Рәббимизниң мени бу ишларниң һәммисидин қутқузғанлиғидин толуқ хәвириң бар.