5 Мусабиқигә қатнашқан тәнһәрикәтчиму мусабиқә қаидилиригә риайә қилмиса, ғалибигә еришәлмәйду.
— Аз болсун, көп болсун, силәр асманниң тар ишигидин киришкә тиришиңлар. Чүнки нурғун кишиләр бу ишиктин кирәй десиму, кирәлмәйду.
Дәрвәқә, маңа көрәлмәслик қилип, мән билән бәслишиш мәхситидә Хуш Хәвәр тарқитиватқанларму бар. Амма башқилар Хуш Хәвәрни яхши нийәт билән йәткүзүватиду.
Бу мәхсәткә йетиш үчүн, Әйса Мәсиһтин кәлгән, һаятимда намайән болуватқан зор күчкә тайинип, тиришип-тирмишип ишләватимән.
Гунаға қарши күришиңларда техи қан аққузуш дәриҗисигә берип йәтмидиңлар.
Гәрчә уни периштәләрдин бир аз төвән қилған болсаңму, Шан-шәрәп вә һөрмәт таҗини униңға кийдүрүп,
Лекин һазир биз Өзини қурван қилиш сәвәвидин шан-шәрәп вә һөрмәт таҗи кийдүрүлгән Әйса Мәсиһни көрдуқ. У Худаниң меһир-шәпқити билән пүткүл инсанларни дәп, бир мәзгил периштәләрдин төвән қилинип, өлүмниң тәмини тетиди.
Синақларға сәвирчанлиқ билән бәрдашлиқ бәргән киши нәқәдәр бәхитлик, һә! Чүнки у синақтин өткәндин кейин, Худа Өзини сөйгәнләргә вәдә қилған мәңгүлүк һаят таҗиға муйәссәр болиду.
Шундақ қилсаңлар, баш Қойчи Әйса Мәсиһ қайтип кәлгәндә, мәңгү чечәкләп туридиған шан-шәрәп таҗиға еришисиләр.
Кәлгүсидә чекидиған азап-оқубәтләрдин қорқма. Билип қойғинки, шәйтан араңлардин бәзиләрни йеқинда зинданға ташлитип синимақчи. Силәр он күнгичә қийнилисиләр. Таки өлгичә Маңа садиқ бол. Шу чағда Мән саңа һаятлиқ таҗини кийдүримән.
Туюқсиз келимән. Таҗиңни башқиларниң тартивалмаслиғи үчүн, өзәңдә бар болғанни чиң сақла.
жигирмә төрт йетәкчи әбәдил-әбәт яшайдиған тәхттә Олтарғучиниң айиғиға баш қоюп сәҗдә қилатти. Таҗилирини тәхтниң алдиға қоюшуп, мундақ дейишәтти:
Тәхтниң әтрапида йәнә жигирмә төрт тәхт бар еди. Тәхтләрдә башлириға алтун таҗа кийгән, ақ тонға оранған жигирмә төрт йетәкчи олтиратти.