१ पत्रुस 2:1 - ह्योल्मो1 ओ़ह सोङबे ख्यागी ना थाम्ज्यीगी ल़ेह चोक्पाया़ क्युर्तोङ, चिहन माहक्याहप, यिहन्दो माहतेन, ठादो माहतेन ओहले मिह ताम च्येहकेन्गी तामया़ माहलाप। Faic an caibideil |
मिहया़ तोङरा च्यी़ म़ेदीॱआङ माहङबु जोम्ग्यो सोङबे च्यी़गी च्यी़ला च्येप्ती-च्येप्ती ओहङसीन। ओ़ह ती़हजीला येशूगी तोहङले राहङगी स्याहप्च्यीया़ला सुङ नाङसीन, “ख्याया़ फरिसीया़गी खमिर ङो़ले जेम्दी तेहतोङ! दि माएँगी तेहन्दादी, पेहचीन तेन्गे फरिसीया़ ङ्याम्बु ख्या जेम्दी तेहतोङ म़ेदी माज्ये छोल्ग्यो यिहम्बा।
राहङगी मी़ला गाल्बा स्य़ूहक्यो माहथोङ फान्ज्योनी ख्येगी नो़हला, ‘केरे, केरे, ख्येगी मी़ला स्य़ूहक्योगी जेम तेन्ज्ये!’ म़ेदी काहन्डुमु पेहती मा ख़ूएँ? ए ज्याप्ला तेन्गेनया़! तोहङले राहङगी मी़ला स्य़ूहक्योगी गाल्बा तेन्दोङ, ओहले ख्येगी नो़हगी मी़ला स्य़ूहक्योगी जेम तेन तेर्च्येला साल्बु थोङगे!” सुङदी येशूगी सुङ ख्येप्टा नाङसीन।
च्यिबेमाना ङाह ख्याला थु ओहङगेमु ङाहगी ने़क्यो ल़ेहमु ख्या मेहयोहङडो ओहले ख्यागी ने़क्यो ल़ेहमु ङाह मेहयोहङडो म़ेदी ङाहला ज्यी़सु येहकें। ख्याया़गी पाहरक्यीला ठ़ूस्यी, ठादो, स्यिहताङ, राहङदी च्यी़राङ ख्येप्साङ ताएँ, ख्येर क्याहप्कें, मिहदाम च्येहके, छ्य़ेन्दो तेन्गे दाङ मिहला गो़ थोम च्य़ूगेन्गी तामया़ॱआङ ओहङडो।
ओ़ह ल़ेहमुराङ पेहती क़ेहङगेनया़ला, किन्ज्योला क्याप्केन्गी पी़हमीया़गी काह-ठि पेहती राहङगी मिहजी ताङगे ओ़ह ल़ेहमुराङ पेहती ख्याया़गीॱआङ राहङगी मिहजी ताङ कोहकें, लेहमेन मिहला स्यिती काम्बुला फातुर च़ूज्ये मेहयोहङगे, छ्याङगी ज़िज्ये मेहयोहङगे, ओहले का़हन्दी या़हबु येहबा खुङया़गी मिहया़ला ओ़हदीॱराङ लोप्च्यु म़ेदी लोप्ताम क्याहप्तोङ।
ए ङाहगी आदा-नो़ह दाङ आज्यी-नुहमुया़, च्यी़गी च्यी़ला टाह पेहती चोक्पा ताम माहमा। का़हन्दीगी राहङ नो़हला टाह पेहती चोक्पा ताम माएँ ओहले ङ्य़ेहबा केन्गे, खोगी छ्य़े-ठिमला टाह पेहती ताम माक्यो यिहम्बा, खोगी छ्य़े-ठिमला ङ्य़ेहबा केन्ग्यो यिहम्बा म़ेदी तेन्गे। यिहॱनाङ ख्येगी छ्य़े-ठिमला क्येन तासीमानानी ख्येगी छ्य़े-ठिम ची़क्यो मिहम्बा, ख्येनी छ्य़े-ठिमला ठिम ताङगेन ठिम-पेन गा काहल्सीन लेह।