“Ô con adrùh xriu Ba-bi-lôn, loh ha'ngui ta blo taneh beq! Ô con cadrì mangai Canđê, ha'ngui ta taneh beq, pì pi i ca gèq bùa hòm, ma jah 'màng aih pàng cô ta èh pi jah creo ìh lem khôn hòm.
“Ìh doi ca wì haq bàu cô: “ ‘Mat au loh diac da hì damang ùh xŏt; aih taiq con adrùh da au khoi 'bìq wì blai dìq jaq ramòt, khoi loh habau dìq jaq hlàc.
Ô mangai da Jê-ru-sa-lem, au capoch 'màng leq cô èh? Au achùa ìh wa cabô? Ô mangai da Jê-ru-sa-lem, au achùa ìh wa cabô đòiq jah alòng ìh? Ma jah 'màng aih bìac raliang da ìh càn dàng diac raxìq; Cabô nui broq hlài?
Dìq ca mangai lam trong tep tì, ngu ngìu gàu wa hanip Jê-ru-sa-lem, rai doi: “Cô joq phôq wì ma doi dìq jaq lem wa tôm gêh, aih nòi jah broq lem bùi da crŏng taneh 'mòh?”
Mahaq ìh, hnem gòm rap ha'nhèq da 'bài con caiq Chuaq, bôi go da con cadrì Siôn, cwìang wèq cwìang calah nèh da ìh jah hlài ta ìh, aih Taneh Diac da con cadrì Jê-ru-sa-lem.”
Ô con adrùh Siôn, lem bùi beq! Ô con adrùh Jê-ru-sa-lem, dêh bàu lem bùi beq! Cô, bùa ìh trùh ta ìh, Haq ta-atoq wa am bìac dèch claih, paha'neq dađeh còi lùa con, aih con da lùa can.