Khannisian Horon mi Sanbalata le Amon mi, siahlo Tobia le Arab mi Gesema’n haiin an inhriatin chu an nin nuisanin, an ni hmusita, “Nin sintho hi itho sika mo? Reng chunga hin nin tehel nin izong ma ni?” an ni tia.
Hiang hin a hong nia, kin râlhai murdi’n kha thu kha an len hriatin chu, kin kôla nam danghaiin an lei chia, dormusiat okin an irhriata, sin chu kin Pathian itho a nih ti an inhriata.
Khan, mi vârhaiin an ihuang a nih ti Heroda’n an hriatin chu, a sân a ning an mur tâka, a zoro thu an irdona an ihril ang khan Bethlehem le a kôlvêl murdia nâipang kum hni hnuai tianga chu an thattirhai zita.
Khanchu, ilhling lukhum an phana, an inkhumtira, a kut chang tiang khianghrol an inchôitira; a makunga khûksadelin, “Judahai Reng, hring sôt roh!” tiin an innuisana.
Khan, Ochai inlaltak le a changpui murdihaiin; Sadukai pâla mihai kha, an hong irthoka; tîrtônhai kha an hnarsa hai tak taka, dengintheitirhai an nuam tâka.