O! Jerusalem, har ro, har ro, O Jerusalem, hong thoi inhar ta ro, khopui irthiang Jerusalem, roiinpui takin hor sinsiam ro, sertan loihai le porinche hai, hong lût ta no nihai.
Kumtuanga thuthung siampuihai ki ti. Itiklai khoma anni ta hranga thil sa tho irngam pehai no ninga, lungrîl taka ni ngîk hrangin siamhai ki ta, khanchu hnung ni songsan ngai no nihai.
Khan, Esaua irchihai rêk chu ki khêlhai vinga, an irbîknahai ki’rlangtir pehaia, khasikin irbîkna zel nei ta mahai. Edom mihai chu an irhmang zoi tâka, inkhat lua hôi ni mahai.
Kha zoro kha a hong tungin chu, Israel rama sual sin hmu ni ta no nia, Judai rama tho’nchâina hmu ni ta no ni, an hringna ki inzôk pehai kha ki ngaidam hrang tâk sikin, keima Rengpa’n ki iti a ni,” a tia.
Uz rama omhai le Edom mi le sahaio, nin thei lai hin raiinfân unglân lôm roi, nin chunga khom siatna nikhua la tung a ti. Inrui nin ta, silkai boiin om nin ti.
Khan, khataka khan ki biakbuk chu kumtuanga hrangin ki sia tena chu, nam tinhaiin kei Rengpa ngêt hin Israel chu ki mihai ni hrangin kin thang suakhai a nih ti inhre ta an ti,” a tia.
Ram hlataka omhai chu hripuiin thi an ta, anai uala omhai chu khandaiin that ni an ti. Hitaka la omsun, hual sûnga omhai hi phîngchâmin thi an ti, khaang khan ki ninginmurna chu an chunga buak ki ti.
Edom-hai khan, “Inhnê’n ei om nâkin, kîr nôk ei ta, hmun siat takhai kha siam insa ei ta”, tihai sian khom; Sipaihai Rengpa khan hiang hin a ti, “Sin an ta chu kai inrîl ki ti: khan, mihai khan anni kha, ‘Siatzoina ram le kumkhuaa an chunga Rengpa ninginmurna chian chian nam,’ ti an tih.