Khan, Johana’n a sintum a zoi hrang tôn khan mipuihai laia, ‘Tu mo a nih ti nin ni iam? Nin inghâktu kha keima hi ni ma ung. Khannisianlân, irngai u ta! Ki hnunga zuang a ti, kei chu a kekok khek hrang luan inruk ma ung,” a tia.
Pathianin a ni tîr sika fe ki ni. Hruaitu lian ualhai vai an bingin ki’rhmupuihaia, Jentailhai kuang Thurchi Sa tâng ki insampui hi anni inhriata kin sîr pehai nôka; zoro lei thenga ki sinthôna mo, atûn laia mo, mâkana sôl ki ni loina hrangin.
Ki nâipa, Timothe, hi thupêk hi nang kin koltir; deipuhaiin ni chungchâng an lei insîr kha inhre maiin lân, kha thu kha hmangin irdoina sa kha beiin lân,
O Timothe, ni chunga enkoltirna irnghat hi a sân vong irdîn roh. “Inhriatna dik,” tia an isong, dik ual loi, thu irkal, rammual mi tamtakin an irhnikpui ngai ata kha irkêm roh.
Diarna thu nang ki pêk hi ni zôm sikin, irnêng chunga mihai fia hranga rammual pumpui chunga fiana zoro zuang tung hranga irthok khomin nang inzôk sa ki ti.
Ni sintho murdi kin hriat: sinthotheina chînte ni nei, khan khomin ki thu ni poma, ki’rhming hnôl mak che ti kin hriat. Khasikin tûte khâr theiloi mikot kha ni makunga ki inhong a ni.
Khan, an rêngin puan chek an pêk senga, an suak chanpuihai le an urênghai, anni thata an lei iom ang dêna om hranghai kha an irkip mâka chu la nghâk ual hrangin an hrila.