Anih, uihai chu duâmtak an na, huntâwk ti hrim an nei ngai nawh; chuong chu berâm vêngtu thil hre theilohai an na, mâni lampui pei, mâni hlâwkna tieng seng, an ngha vawng tâwl, an rêng elin.
Buṭei vei khat le bei hlek hmu dingin ka mihai lai chun, mi thi lo dinghai chu that ding le, mi hring lo dinghai chu sandam dingin, thu khêl ngai hlak ka mihai chu hlêmin, ka mihai lai chun i mi lo sukhmingsiet ta a.
Nangni laia mi pakhat bêk, ka maichâma a thlâwna mei a sêm nawna dinga kawtkhârhai khâr hlak chu um unla chu aw! sipaihai Lalpa chun a tih, nangnia hin lâwmna hrim ka nei naw a nih; in kuta thilinhlân hrim hrim khawm lâwm naw ningah.
Chun, sum inhnar leiin thu khêlin sumdâwngna dingin hmang an ti cheu a; nisienlakhawm, inhmaa an thiemnaw changna chu a nêp chuong naw a, an bohmangna hlak a ininnghil bawk nawh.
Mika chun a kuomah, “Ka kuoma hin um el ta la, ka pa ding le thiempu dingin um la, kum tinin tangkaruo tlang sâwm pêng ka ti che a, silfên sil khat le i fâk dinghai khawm,” a ti a.
Mika in kâwla an um lai chun Levi chi tlangvâl râwl chu an hriet a, chu tieng chu an va pan a, a kuomah, “Tuin am hitaka hin a ṭhuoi che a? Hi hmuna hin ieng am i thaw a? Taka hin ieng thawa um che?” an ti a.