Ka Pathien, nang chun lungril chu i fie hlak a, felnaa chun lâwmna i nei ti khawm ka hriet a. Keia ngai chun, keia lungril tluongtakin hieng thilhai po po hi ka lo inhlân ta a; tuhin, i mihai hitaka umhai hin phaltaka i kuoma inhlân dingin anni chu hlimtakin ka hmu a nih.
mi rilo chun a um dân chu bânsan sienla, mi fel naw chun a ngaituonahai chu bânsan bawk raw se; Lalpa kuomah kîr nâwk raw se; chuongchun, ama chun lo lunginsiet a ta; ei Pathien kuomah kîr nâwk raw se, ama chun a lo ngaidam nasa khawp âwm si a.
“Lalpa Pathien chun hieng hin a ti a nih: Chu ni chun chuong chu hung tlung a ta, thilhai chu i lungrila chun hung lût a ta, ngairuotna rilo ngairuot i ta,
“Hi mipa hin ieng dinga hieng thu hi hril am a ni leh? Pathien a hrilsiet a ni hi. Mi pakhat, Pathien chau naw chun tuin am suolhai a ngaidam thei a?” tiin.
A vawithumnaa chun, “Simon, Johan naupa, nangin kei i mi ngaina am?” a ta. Chun, a vawithumnaah “Nangin i mi ngaina am,” a kuoma a ti lei chun Peter a lungngai a, a kuomah, “Lalpa, iengkim i hriet a, ka ngaina che ti i hriet,” a ta. Isûn a kuomah, “Ka berâmhai châwm rawh.
A nauhai chu hriin sukhlum ka ta; chuongchun, kei lungril le lungvar entu ka ni ti kohranhai po po chun hrieng an tih; chun in thaw ang peiin pe seng ka ti cheu.