Aw Zion kuoma chanchin ṭha hriltu, tlâng insângtaka hin hang fe rawh, aw Jerusalem kuoma chanchin ṭha hriltu, inringtakin i râwl insuo rawh; insuo rawh, ṭi naw rawh; Juda khuohai kuoma chun, “En ta u, in Pathien hi!
Tu ruok hin chu aw Jakob rawihai, Lalpa nangni siemtu le, aw Israel rawihai, nangni inngîrtirtu chun hieng ang hin a tih, “Ṭi naw ro, kân tlan ta cheu hi; in hmingin ka ko cheu a, ka ta in nih in sawnnaw.
Nangni a fe inlawn po pohai, in ta dingin iengkhawm a ni naw maw? Ngai unla, ka kuoma thaw anga, ka lungngaina ang hrim hi lungngaina a um am en ta u, Lalpain a lunginsenna ṭium nia a mi sukrinumna ang hi.
Chun, hling lukhum an phier a, an inkhumtir a, a kut changtieng luong an inchawitir a; a hmaah an dingṭhaṭhuon a, “Chibai, Judahai lal,” tiin nuiza siemnain an hmang a.
Isu ei ringna siemtu le sukfamkimtu tieng chu en zingin; ama chun a hmaa hlimna um lei chun muolphona chu ngainêpin, kraws chu a tuor a, Pathien lalṭhungpha changtieng khin a hang ṭhung ta a.