Nisienlakhawm, zâwlnei lekha thuhai a tlung theina dingin hieng po po hi a hung tlung tah a ni hi,” a ta. Chu lai chun, inchûktirhai po po chun ama an thlathlam a, an tlân hmang ta vawng a.
Chun, Fekân Ruoiṭhe hmain Isûn hi khawvêl hi suok sana, Pa kuoma a fe hun a tlung tah ti a hriet a. Amaa mi khawvêla um a hmangai hlakhai chu, a tâwp chen khawmin a hmangai zing a.
Simon Peterin a kuomah, “Lalpa, khâwlai am i fe ding a na?” a ta. Isûn, “Ka fena dingah nangnîn tuhin mi zui thei naw ti niu; nakie pha ruok chu mi zui in tih,” a ta, a dawn a.
Ngai ro, a hun a tlung ding a ni tah, anih, a tlung zing tah, chu pha chun, mâni in sengah indar vawng in tih, keia khât chauin mi thlâthlam in tih; nisienlakhawm, Pa ka kuoma a um leiin makhât chauin ka um si nawh.
Mihriem ituor thei ang bâk chu thlêmna hrim hrim in chungah a tlung ngai nawh. Pathien chu a ringum a nih; ama chun in tuor thei bâk chu thlêmna in tuor phal naw ni; in tuor theina dingin thlêmna ruolin tlân suokna lampui siem nghâl lem a tih.
Chun, ama chun ka kuomah, “Ka lunginsietna i ta dingin a hun deh, ka thilthawtheina hi hrâtnawnaah i sawnnaw sukfamkima a um,” a ti ta a. Chuongchun, Krista thilthawtheina chu ka chunga a um theina dingin, lâwmtakin ka hrâtnawnahai hi suong lem tâng ka tih.