Chun, David sûngkaw chunga le, Jerusalem hluotuhai chunga chun zângaina le hni châkna thlarau buok ka ta, kei an mi sun tahnung chu mi en an tih; miin a nau khât ta dinga an sûn hlak angin ama chu sûn an ta, miin a nau lutîr chu nasataka a tuorpui hlak angin nasatakin tuorpui an tih.
“Nisienlakhawm, thu indiktak ka hril cheu hi, ka fe in ta dingin a ṭha; ka fe naw chun Thlamuongtu chu in kuomah a hung naw ding a ni si a; kei ka fe ruok chun in kuomah hung tir ka tih.
Chun, anni chun a thu hril chu an hrietin, a upatakin a phut a, a tâwp chenin, pakhat khatin an inrel hmang ta pei a; chuongchun, Isu chau a um ta a, nuhmei a laia a umna ngaia um le khan.
Chun, chuong thu chu an hrietin an lungrilah sun ang an lo ni ta a, Peter le tirko danghai kuoma chun, “Unauhai, iengtin am thaw tâng kan ta?” an ti a.
In rêngin thu inhril ruok chun, awinaw amanih, la hrelo amanih hung lût sien la, a thiemnawzie in rêngin suklang ni a ta; in rêngin in suosal nîng a tih;
mi po po chunga rorêl ding le, Pathien ngaisak nawhai po po Pathien ngaisak nâwna sin Pathien ngaisaknaw puma an thâwna po po kawnga le, Pathien ngaisaknaw misuolhaiin a chungthu khautaka an hril po po kawnga, thiemnaw inchangtir dingin,” tiin.