Ka lo in a, ka lung ruok chu a har a, Chu! ka hmangaitak chu a hung nâwk ie, “Mi hung hawngpêk rawh, ka farnu, ka hmangai, ka vaṭhu, ka ṭha famkim; Ka lu chu daidâwin a sukhu a, Ka sam chu zân hnâwngin,” tiin.
Chun, hi berâm huona mi naw khawm hi, berâm dang ka nei; anni khawm ka la hung ṭhuoi ding a nih, ka râwl khawm hrieng an tih, chuongchun, pâwl khatin um an ta, a vêngtu pakhat leh.
Chun, Pilatin a kuomah, “Chu lal i ni am a nih?” a ta. Isûn, “Lal ka nizie i hril zing chu. Thutak inhriettir hi ka pieng san le khawvêla ka hung san a nih. Tukhawm thutaka mi taphawt chun ka thu an pawm hlak,” a ta.
Moneitu chu a pasal chu a nih; nisienlakhawm, pasal ṭhien ngîr puma a thu hretu chu, pasal râwl leiin a lâwm bêk bêk hlak; hi ka lâwmna a tlung tah a ni hi.
Isu ei ringna siemtu le sukfamkimtu tieng chu en zingin; ama chun a hmaa hlimna um lei chun muolphona chu ngainêpin, kraws chu a tuor a, Pathien lalṭhungpha changtieng khin a hang ṭhung ta a.