Chun, ama chun, “I ruola kîr nâwk thei ka ni naw a, i kuoma hung thei khawm ka ni bawk nawh; hi hmuna hin i kuomah bei fa naw ning a, tui hrim hrim khawm dâwn naw ning ah.
Chun, hieng ang hin an ziek a, an kutah an inphur a; “Tirkohai le unauhai laia upahaiin Antiokeia dâm, Suria rama dâm le Kilikia rama Jentail unau umhai chibai an bûk.
Tu ruok hin chu tûkhawm unau hming input siin indit hmang mi amanih, mi duâm amanih, milim betu amanih, inhalhmang amanih, zu inruihmang mi amanih, hlêpru mi amani ni sienla, pâwl lo dingin in kuomah ka ziek a nih; chuong ang mi kuoma chun a fâk khawm fa lo dingin.
Chun, unauhai, kan kuoma inthawka thurosie an ihmu anga um lova, um ṭha nuom lo, unau tinrênghaia inthawk chun insiekieng dingin, ei Lalpa Isu Krista hmingin thu kan pêk cheu.
Chuleiin, ka hung chun chu a thilthawhai inhriet suoktir nâwk ka tih, kan chungthu suol hrilin a bautamzie hi; chu khawm chu hun a ti naw a, ama ngeiin unauhai a lâwm naw a, a lâwm nuomhai khawm a khap a, kohrana inthawkin a hnawt dawk hlak.