Chun, hotuhai le biel awptuhai chun ram chungthuah Daniel chunga chun remchâng an zawng ta a; nisienlakhawm, ama chu ring a um a, amaa chun indiknawna le suksuolna hrim hmu a ni naw leiin a suksuolna le hêkna remchâng chu an hmu thei dêr naw a.
Chuonghai chun ringnain ramhai an lâk a, thil fel an thaw a, thutiemhai an chang a, sakeibaknei khâkhai an sukchîp a, mei thilthawtheina an sukmit a, kâwlhnâm ngei chenin an pumpel a.
Hitaka hin ka um a, Lalpa hmaa le a hrieknâl hmaa hin mi sêl ro le? Tu bâwngchal am ka lâkpêk hlak a? Tu sabengtung am ka lâkpêk hlak a? Tu am ka hlêm ta hlak a? Tu am ka suknawmna hlak a? Ka mit sukdel dingin tu kuoma inthawkin am thamna ka lâk hlak a? Thung nâwk vawng ka ti cheu,” a ta.
Chun, ama chun an kuomah, “Ka kuta hin âwm naw ieng khawm in hmu nawh ti vawisûn hin Lalpa chu nangni laia hretu a nih; a hriek nâl khawm chu hretu a nih,” a ta. Chun, anni chun, “Ama chu hretu a nih,” an ta.