11 कोनी समजदार निआत; कोनी माहापुरू के डगरातो बिता निआत।
11 कोई भी समझदार नी हैं; कोई परमेस्वर ख ढुनन वालो नी हैं।
जोन कोनी राज चो बचन सुनुन भाती नी समजे, हुनचो मन ने जोन काई बुनलोर रये, हुनके हुन दुष्ट ऐऊन भाती झिकुन नेऊ आय। ऐ हुनी आय, जोन बाट चो रेटे बुनलोर रये।
हुनमन आपन खुद के अकल बिता जानुन भाती मुरूक बनला,
जिदलदाय हुनमन माहापुरू के चिताऊक नी चाहला, तेबे माहापुरू बले हुनमन के हुनमन चो ठगमन थाने छांडलो कि हुनमन घिन-घिना काम करोत।
जसन लिकलोर आसे: “कोनी धरमी निआत, गोटक बले निआत।
सपाय भुलकुन गेला से, सपाय चो सपाय ठग बनुन गेला से; कोनी भलाई करतो बिता निआत, गोटक बले नाई।
कसनबल्लोने देंह थाने मन लगातोर तो माहापुरू ले बईर संगातोर आय, कसनबल्लोने ना तो माहापुरू चो नियम चो लगे आसे आउर ना होऊक सके;
कसनबल्लोने आमी बले पयले निरबुद्धि, आउर हुकुम नी मानतो बिता आउर भरम ने पडुन आउर नाना परकार चो मनमानीमन आउर सुक बिलास चो गुलामी ने रलु, आउर बईर, आउर डाह करतो ने जीवना बीताते रलु, आउर घिन-घिना रलु, आउर गोटक दुसर ले बईर संगाते रलु।
आमी ऐ बले जानु से कि माहापुरू चो बेटा ईलो से आउर हुन आमके अकल दिलो से कि आमी हुन सत के चिताऊ; आउर आमी हुन थाने जोन सत आय, बल्लोने हुनचो बेटा ईशु मसीह ने रऊँ आंव। सत माहापुरू आउर अमर जीवना ऐई आय।