1 जिदलदाय हुन सातवां सील खोललो, तेबे सरग ने आधा घण्टा ले चीम-चाम होऊन गेली।
1 जब मेमना न सातवी मुहर खोली, ते स्वर्ग म करीब आधा घण्टा लक सन्नाटा छा गयो।
आउर हुनमन राका करूमन के संगे धरून भाती गेला, आउर पकना उपरे सील लगाऊन भाती कबर चो राका करला।
जोन सिंघासन थाने बसुन रये, मय हुनचो उजा हाथ ने गोटक किताब दकले जोन भीतरे आउर बाहरे लिकलोर रली, आउर हुन सात सील लगाऊन भाती बन्द करा जाऊ रये।
हुनमन ऐ नवा गीत गाऊक मुरयाला, “तुय ऐ किताब के धरतोर, आउर ऐचो सीलमन खोलतोर लायक आस; कसनबल्लोने तुय पुजाय होऊन भाती आपलो लऊ ले हरकोनी कुल आउर भाषा आउर लोग आउर जाति थानले माहापुरू चो काजे लोगमन के घेनली सीस,
फेर मय दकले कि मेमना हुन सात सीलमन ले गोटक के खोललो; आउर हुन चारो परानीमन ले गोटक चो गरजलो असन शब्द सुनलो, “आव!”
जिदलदाय हुन छठवां सील खोललो, तेबे मय दकले कि गोटक बड़े भूकम होली, आउर बेर कामरा चो असन करया आउर पुरा जोन लऊ चो असन होऊन गेली।
जिदलदाय हुन दुसर सील खोललो, तेबे मय दुसर परानी के ऐ बोलतोर सुनले, “आव!”
जिदलदाय हुन तीसर सील खोललो, तेबे मय तीसर परानी के ऐ बोलतोर सुनले, “आव!” मय नंजरा ले, आउर दका गोटक करया घोड़ा आसे, आउर हुनचो उपरे चेगलो बिता चो हाथ ने गोटक किलो काटा आसे;
जिदलदाय हुन चवथी सील खोललो, तेबे मय चवथा परानी चो शब्द ऐ बोलतोर सुनले, “आव!”
जिदलदाय हुन पांचवां सील खोललो, तेबे मय बेदी चो खाले हुनमन चो जीव के दकले जोन माहापुरू चो बचन चो लागुन आउर हुन गोहई चो लागुन जोन हुनमन देऊ रवत बद करा जाऊ रवत।