Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




प्रकाशितवाक्य 3:10 - Halbi

10 “तुय मोचो धीरज चो बचन के थामली सीस, ऐईकाजे मय बले तुके परीक्षा चो हुन समया बचाऊन संगायदे जोन धरतनी थाने रतो बिता के परकतो काजे पुईतराय संवसार थाने ऐतो बिता आय।”

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

परमेस्वर को सच्चो वचन ख जाननू

10 तुना जो मोरो धीरज रुपी वचन का पकढ़ीयो हैं, एकोलाने मी न भी तोखा परीक्छा को उ बखत बचा ख रखूगो जो दुनिया पा रहन वाला ख परखन को लाने पुरी दुनिया म आन वालो हैं।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




प्रकाशितवाक्य 3:10
30 Iomraidhean Croise  

आउर राज चो ऐ नगतखबर पुईतराय जगत ने परचार करा जाये दे, कि सपाय जातिमन उपरे गोहई होओ, तेबे आखरी होये दे।”


चेता राहा, आउर पारथना करते राहा कि तुमी परीक्षा ने नी पड़ा! आत्मा तो तिआर आसे, मान्तर देंह कमजोर आसे।”


‘आउर आमके परीक्षा ने नी आन, मान्तर खराप ले बचाव; (कसनबल्लोने राज आउर पराकरम आउर महिमा हरमेशा तुची ची आय।’” आमीन।)


मय तुमचो ले सते बलेंसे कि सपाय जगत ने जाहांय बले ऐ नगतखबर परचार करा जाये दे, हुता हुनचो ऐ काम चो चरचा बले हुनचो सुरता ने करा जाये दे।”


हुन दिनमन ने राजा अगस्तुस चो बाटले हुकुम निकरली कि सपाय जगत चो लोगमन चो नाव लिका जाओ।


“मय तुचो नाव हुन मानेमन थाने उजागर करले से जोन के तुय जगत थानले मोके दिलीस। हुनमन तुचो रवत आउर तुय हुनमन के मोके दिलीस, आउर हुनमन तुचो बचन के मानला सोत।


पयले मय तुमी सपाय काजे ईशु मसीह चो बाटले आपलो माहापुरू चो धन्यबाद करेंसे, कसनबल्लोने तुमचो बिश्वास चो चरचा पूईतराय जगत ने होये से।


तुमी कोनी असन परीक्षा ने नी पढ़लास, जोन माने चो सहन ले बाहार आय। माहापुरू बिश्वास लायक आय आउर हुन तुमके सामरत ले बाहरे परीक्षा ने नी पडुक देयेदे, मान्तर परीक्षा चो संगे निकास बले करेदे कि तुमी सऊक सका।


ऐईकाजे माहापुरू चो पूईतराय हत्यार बान्दा कि तुमी खराप दिन ने सामना करूक सका, आउर सपाय काई पुरा करून थीर रऊक सका।


अगर आमी धीरज ले सहते रवां तो हुनचो संगे राज बले करवां; अगर आमी हुनचो इन्कार करवां, तो हुन बले आमचो इन्कार करेदे;


हे मोचो भाईमन, काय अंजीर चो रूक ने जैतून, नाहले अंगुर चो लाहा ने अंजीर धरूक सकु आय? असने ची खर सतान ने सुआद पानी नी निकरूक सके।


हे लाड़रामन, जोन दुख रूपी आईग तुमचो परकतो काजे तुमचो थाने भड़कली से, ऐचो ले ऐ समजुन भाती अकचकित नी करा कि कोनी भयंकर गोठ तुमचो उपरे बीते से।


तेबे परबु भगतमन के परीक्षामन थानले निकरातोर आउर अधरमीमन के नियाय चो दिन ले डण्ड चो दसा ने संगाऊक बले जाने,


मय यूहन्ना, जोन तुमचो भाई आउर ईशु चो कलेश आउर राज आउर धीरज ने तुमचो शामिल आंसे, माहापुरू चो बचन आउर ईशु चो गोहई चो लागुन पतमुस नाव चो ढिपका ने रयें।


धरतनी चो रतो बिता हुनमन चो मरलो ने हरिक आउर उदुम होदे, आउर गोटक दुसर चो लगे भेट पटादे, कसनबल्लोने ऐ दुनो अगम गिआनीमन धरतनी चो रतो बितामन के कन्दराऊ रवत।


जेके कयद ने पड़तोर आय हुन कयद ने पड़े दे; जोन तलवार ले मारे दे, जरूरी आय कि हुन तलवार ले मारा जाय दे। पवितर लोगमन चो धीरज आउर बिश्वास ऐई थाने आसे।


हुन चिनामन चो लागुन, जोनमन के हुन पशु चो पुरे दकातोर अधिकार हुनके दिया जाऊ रली, हुन धरतनी चो रतो लोगमन के भरमाते रये आउर धरतनी चो रतो बितामन ले बोलते रये कि जोन पशु चो तलवार पाऊ रये हुन जीवलो से, हुनचो मुरती बनाहा।


धरतनी चो हुन सपाय रतो बितामन, जोनमन चो नाव हुन मेमना चो जीवना चो किताब ने लिका नी गेली जोन जगत चो उपजास चो समया ले घात होलो से हुन पशु चो पुजा कर दे।


पवितर लोगमन चो धीरज ऐई थाने आसे, जोन माहापुरू चो हुकुममन के मानु आत आउर ईशु उपरे बिश्वास संगाऊ आत।


फेर मय गोटक आउर सरगदूत के बादरी चो मंजी ने उड़तोर दकले, जेचो लगे धरतनी थानचो रतो बितामन चो हरकोनी जाति, आउर कुल, आउर भाषा, आउर लोगमन के सुनातो काजे जुग-जुग नगतखबर रये।


ऐ चिना दकातो बिती दुष्टआत्मामन आत, जोन पुईतराय संवसार चो राजामन चो लगे निकरून भाती ऐईकाजे जाऊ आय कि हुनमन के सर्वशक्तिमान माहापुरू चो हुन बड़े दिन चो लड़ीई चो काजे रूंड़ा करो


जेचो संगे धरतनी चो राजामन बेबीचार करला; आउर धरतनी चो रतो बितामन हुनचो बेबीचार चो मन्द ले मतभुल होऊन जाऊ रवत।


जोन पशु तुय दकली सीस हुन पयले तो रये मान्तर अदायं निआय, आउर अन्दकुप खोदरा ले निकरून भाती बिनाश ने पढ़े दे; आउर धरतनी चो रतो बितामन जेचो नाव जगत चो उपजास चो समया ले जीवन चो किताब ने लिका नी गेली, ऐ पशु चो ऐ दसा दकुन भाती कि पयले रये आउर अदायं निआय आउर फेर ऐये दे, घबरादे।


“जोन दुक तुके झेलुक होयदे, हुनचो ले नी डर। कसनबल्लोने दका, शयतान तुमनमन ले कितलो के जयलघर ने डालतो थाने आसे बल्ले तुमी परका जाआ, आउर तुमके दस दिन ले कलेश उठाऊक पढ़ेदे। जीव देओत ले बिश्वासी रा, तेबे मय तुके जीवना चो मुकुट देयेंदे।”


“मय तुचो काममन के जानेंसे; दक, मय तुचो पुरे गोटक कपाट उगाढुन संगाले से, जेके कोनी बन्द नी करूक सके; तुचो सामरत खिन्डिक असन तो आय, फेर बले तुय मोचो बचन चो पालन करली सीस आउर मोचो नाव चो इन्कार नी करलीस।”


हुनमन बड़े जोर ले हाग देऊन भाती बल्ला, “हे मालिक, हे पवितर आउर सत; तुय केबे ले नियाय नी करसे? आउर धरतनी चो रतो बितामन ले आमचो लऊ चो पलटा केबे ले नी धरसे?”


जिदलदाय मय फेर दकले, तेबे बादरी चो मंजी ने गोटक उकाब के उड़तोर आउर जोर ले ऐ बोलतोर सुनले, “हुन तीन सरग दूतमन चो तुरी चो शब्दमन चो लागुन, जेचो फुकतोर ऐबे बाकी आसे, धरतनी चो रतो बितामन उपरे हाय, हाय, हाय!”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan