Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




प्रकाशितवाक्य 20:4 - Halbi

4 फेर मय सिंघासन दकले, आउर हुन थाने लोग बसुन गेला, आउर हुनमन के नियाय करतोर अधिकार दिया गेली। मय हुनमन चो आत्मामन के बले दकले, जोनमन मुण्ड ईशु चो गोहई देतोर आउर माहापुरू चो बचन चो लागुन काटा जाऊ रवत, आउर जोनमन ना हुन पशु चो, आउर ना हुनचो मुरती चो पुजा करू रला, आउर हुनचो छाप आपलो कपार आउर हाथमन थाने धरून रवत। हुनमन जीव पडुन भाती मसीह चो संगे हजार बरक ले राज करते रवत।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

परमेस्वर को सच्चो वचन ख जाननू

4 फिर मीना सिंहासन हुन देख्या, जो उन पा न्याय करन को अधिकार दियो गयो। मीना वी इंसान हुन कि आत्मा हुन ख भी देख्यो,, जिनकी मुंडी यीसु की गवाई अर परमेस्वर को वचन को कारन काटीया गया रहा, जिन न जानवर अर ओकी मूर्ति की पूजा नी करी रहा, अर अपनो माथा अऊर हात म उ जानवर कि सिल छाप नी दियो रहा। वी फिर से जिन्दो हो ख यीसु मसी को संग एक हजार साल लक राज्य करते रहे।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




प्रकाशितवाक्य 20:4
40 Iomraidhean Croise  

ईशु हुनमन ले बल्लो, “मय तुमचो ले सते बलेंसें कि नवा बरमाण्ड ने जिदलदाय माने चो बेटा आपलो महिमा चो सिंघासन थाने बसे दे, तो तुमी बले जोन मोचो पाट-पाट होलासास, बारा सिंघासनमन थाने बोसुन भाती इस्राएल चो बारा गोत्रमन चो नियाय करा से।


तेबे खुबे असन ठोकरना खादे, आउर गोटक दुसर के धरा दे, आउर गोटक दुसर ले बईर संगा दे।


हेरोदेस ऐ सुनुन भाती बल्लो, “जोन यूहन्ना चो मुंडी मय कटाऊन रये, हुनी जीव उठलो से!”


आउर राजा तुरते गोटक पलटन के हुकुम देऊन भाती पठालो कि हुनचो मुण्ड काटून आनो।


आउर हुनमन हुनचो ले पचारला, “शास्तरीमन केंव बोलु आत कि एलिया चो पयले ऐतोर जरूरी आय?”


हुन एलिया चो आत्मा आउर सामरत ने होऊन भाती हुनचो पुरे-पुरे हिन्डे दे कि बुआमन चो मन पिला-झिलामन चो बाटे फिरान देयेंदे; आउर हुकुम नी मानतो बितामन के धरमीमन चो समज थाने आनो; आउर परबु चो काजे गोटक लायक परजा तिआर करो।”


तेबे तुय धन्य हो से, कसनबल्लोने हुनमन चो लगे तुके पलटा देतो काजे काई निआय, मान्तर तुके धरमीमन चो जीव उठलो ने ऐचो करलो फल मिरे दे।”


बल्ले तुमी मोचो राज ने मोचो टेबुल थाने खाआ-पिआ, मान्तर सिंघासनमन थाने बसुन भाती इस्राएल चो बारा गोत्रमन चो नियाय करा।


आउर खिन्डिक समया बाचली से, कि फेर संवसार मोके नी दके दे, मान्तर तुमी मोके दका से; ऐईकाजे कि मय जीव आंसे, तुमी बले जीव राहा से।


कसनबल्लोने जिदलदाय हुनमन चो छांडुन दिआय जातोर जगत चो मेल चो कारन होली, तेबे काय हुनमन चो गरहन कराय जातोर मरलो बितामन थानले जीव उठतोर बराबर नी होये?


आउर अगर पिला आंव तो हकदार बले, मान्तर माहापुरू चो हकदार आउर मसीह चो संगवारी हकदार आंव, कि जिदलदाय आमी हुनचो संगे दुख उठावां तेबे हुनचो संगे महिमा बले पावां।


अगर आमी धीरज ले सहते रवां तो हुनचो संगे राज बले करवां; अगर आमी हुनचो इन्कार करवां, तो हुन बले आमचो इन्कार करेदे;


जोन माहापुरू चो बचन आउर ईशु मसीह चो गोहई, बल्लोने जोन काई हुन दकु रलो हुनचो गोहई दिलो।


मय यूहन्ना, जोन तुमचो भाई आउर ईशु चो कलेश आउर राज आउर धीरज ने तुमचो शामिल आंसे, माहापुरू चो बचन आउर ईशु चो गोहई चो लागुन पतमुस नाव चो ढिपका ने रयें।


मान्तर साढ़े तीन दिन चो पाचे माहापुरू चो बाटले जीवना चो सांस हुनमन उपरे बसुन गेली, आउर हुनमन आपलो पाँयमन चो बल उबा होऊन गेला, आउर हुनमन के दकतो बितामन थाने बड़े भय छाऊन गेली।


जिदलदाय सातवां दूत तुरी फुकलो, तेबे सरग ने ऐ बारे चो बड़े-बड़े शब्द होऊक मुरयाली: “जगत चो राज आमचो परबु चो आउर हुनचो मसीह चो होऊन गेली, आउर हुन जुग-जुग राज करेदे।”


मय आपलो दुय गोहईमन के ऐ अधिकार देयेंदे कि टाट ओड़ी होऊन एक हजार दुय सव साठ दिन ले अगम गोठ करोत।


जिदलदाय हुनमन आपलो गोहई देउन चुकदे, तेबे हुन पशु जोन अन्दकुप खोदरा थानले निकरेदे, हुनमन ले लडुन भाती हुनमन के जीतेदे आउर हुनमन के मारून देयेदे।


“हुनमन मेमना चो लऊ चो लागुन आउर आपलो गोहई चो बचन चो लागुन हुनचो उपरे जयवन्त होला, आउर हुनमन आपलो जीवमन के लाड़ नी जानला, ऐथाले कि मरना बले सहला।”


“हुनमन चो दुखा चो कुमरा जुग-जुग उठते रये दे, आउर जोन हुन पशु आउर हुनचो मुरती चो पुजा करू आत, आउर जोन हुनचो नाव चो छाप धरू आत, हुनमन के रात दिन असतीर नी मिरे दे।”


तेबे मय आईग मिललो बिती कांच चो असन गोटक समुन्द दकले; आउर जोन लोग हुन पशु थाने आउर हुनचो मुरती थाने आउर हुनचो नाव चो नम्बर थाने जयवन्त होऊ रवत, हुनमन के हुन कांच चो समुन्द चो लगे माहापुरू चो बीणामन के धरून भाती उबा दकले।


जोन पशु तुय दकली सीस हुन पयले तो रये मान्तर अदायं निआय, आउर अन्दकुप खोदरा ले निकरून भाती बिनाश ने पढ़े दे; आउर धरतनी चो रतो बितामन जेचो नाव जगत चो उपजास चो समया ले जीवन चो किताब ने लिका नी गेली, ऐ पशु चो ऐ दसा दकुन भाती कि पयले रये आउर अदायं निआय आउर फेर ऐये दे, घबरादे।


“जोन जय पावला आउर मोचो काममन चो अनुसार आखरी ले करते रओ, मय हुनके जाति-जाति चो लोगमन उपरे अधिकार देयेंदे,”


धन्य आउर पवितर हुन आय, जोन ऐ पयला जीव उठतोर चो भागी आय। असन लोगमन थाने दुसर मरना चो काई बल्ले अधिकार निआय, मान्तर हुनमन माहापुरू आउर मसीह चो याजक हो दे आउर हुनचो संगे हजार बरक तक राज कर दे।


फेर रात नी होये दे, आउर हुनमन के दीया आउर बेर चो उजर चो जरूरत नी होये दे, कसनबल्लोने परबु माहापुरू हुनमन के उजर देये दे, आउर हुनमन जुग-जुग राज करे दे।


“जोन जय पावला मय हुनके आपलो संगे आपलो सिंघासन थाने बसायेंदे, जसन मय बले जय पाऊन भाती आपलो बुआ चो संगे हुनचो सिंघासन थाने बसले।”


हुन सिंघासन चो चारो बाटे चोबिस सिंघासन आसे; आउर ऐ सिंघासनमन उपरे चोबिस सियानमन पंडरी फटीई पिन्दुन भाती बसला से, आउर हुनमन चो मुण्डमन थाने सोना चो मुकुट आसे।


जिदलदाय हुन पांचवां सील खोललो, तेबे मय बेदी चो खाले हुनमन चो जीव के दकले जोन माहापुरू चो बचन चो लागुन आउर हुन गोहई चो लागुन जोन हुनमन देऊ रवत बद करा जाऊ रवत।


“जिदलदाय ले आमी आपलो माहापुरू चो दासमन चो कपार थाने मोहर नी लगाऊन देऊं, हुलदाय ले धरतनी आउर समुन्द आउर रूकमन के हानि नी पहुँचाहा।”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan