Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




प्रकाशितवाक्य 12:9 - Halbi

9 तेबे हुन बड़े बोड़ासाप, बल्लोने हुनी जुना सांप जोन इबलीस आउर शयतान बोला जाऊ आय आउर पुईतराय संवसार चो भरमातो बिता आय, धरतनी थाने घसराऊन दिया गेलो, आउर हुनचो दूत हुनचो संगे घसराऊन दिया गेला।

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

परमेस्वर को सच्चो वचन ख जाननू

9 तब उ बडो अजगर, एकोमतलब उई पुरानो साँप जो इबलीस अऊर सैतान कहलाय हैं अर पुरी दुनिया ख मारन वालो हैं, जमीन पर गिड़ा दियो गयो, अर ओखा दूत ओको संग गिड़ा दिया गया!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




प्रकाशितवाक्य 12:9
68 Iomraidhean Croise  

जोन शतरू हुनमन के बुनलो हुन शयतान आय; काटतोर जगत चो आखरी आय, आउर काटतो बितामन सरगदूत आत।


“कसनबल्लोने झूठा मसीह आउर फंदी अगम गिआनी उठून उबा हो दे, आउर बड़े चिना, आउर भयंकर काम दका दे कि अगर होऊक सको तो चुनलो बितामन के बले भरमादे।


“तेबे हुन डेबरी बाट चो बितामन ले बलेदे, ‘हे सराप पड़लो लोगमन, मोचो पुरे ले हुन नी सरतो आईग ने जाते जाआ, जोन शयतान आउर हुनचो दूतमन चो काजे तिआर करा गेली से।


तेबे हुन समया माहापुरू चो आत्मा ईशु के छिड़ा ने निली बल्ले शयतान हुनचो परीक्षा धरो।


तेबे ईशु हुनचो ले बल्लो, “हे शयतान दूर होऊन जा, कसनबल्लोने लिकलोर आसे: ‘तुय परबु आपलो माहापुरू के पाँय पड़, आउर मात्र हुनचेई उपास कर।’”


तेबे शयतान ईशु के पवितर नंगर ने नीलो आउर मंदिर चो गुबा उपरे उबा करलो।


फेर शयतान हुनके गोटक खुबे डेंग डोंगरी उपरे निलो आउर सपाय जगत चो राज आउर हुनचो धनमाल दकाऊन भाती


हुन हुनमन ले बल्लो, “मय शयतान के सरग ले बिजली चो असन घसरलोर दकते रये।


तेबे काय ठीक नी रली कि ये बायले लेकी जोन अब्राहाम चो बेटी आय जेके शयतान अठारा बरक ले बान्दुन संगाऊ रये, सब्त चो दिने ऐ बान्दन ले छंडाया जाति?”


तेबे शयतान यहूदा थाने भिड़ली, जोन इस्करियोती बलाया आउर बारा चेलामन थाने गेना जाते रलो।


“शिमोन, हे शिमोन! दक, शयतान तुमनमन के मांगलो से कि गऊँ चो असन आपटो,


बाट रेटे चो हुनमन आत, जोन मन सुनला; तेबे शयतान ऐऊन भाती हुनमन चो मन ले बचन उठाऊन नेऊ आय कि काहांय असन नी होओ कि हुनमन बिश्वास करून मुक्ति पाओत।


अदायं ऐ संवसार चो नियाय होऊ आय, अदायं ऐ संवसार चो सरदार निकराऊन दिया जाये दे;


मय अदायं तुमचो संगे आउर खुबे गोठमन नी करें दें, कसनबल्लोने ऐ संवसार चो सरदार ऐये से। मोचो उपरे हुनचो काई निआय;


नियाय चो बारे ने ऐईकाजे कि संवसार चो सरदार दोषी ठेबाया गेलो से।”


तुमी आपलो बुआ शयतान ले आहास आउर आपलो बुआ चो लालचमन के पुरा करूक चाहाऊ आस। हुन तो मुर ले हत्यारा आय आउर सते थाने थीर नी रलो, कसनबल्लोने सत हुनचो थाने आसे ची नाई। जिदलदाय हुन झूठ बोलु आय, तेबे आपलो सवभाव ची ले बोलु आय; कसनबल्लोने हुन झूठा आय मान्तर झूठ चो बुआ आय।


कि तुय हुनमन चो आँईकमन खोल कि हुनमन अंधार ले उजर चो बाटे, आउर शयतान चो अधिकार ले माहापुरू चो बाटे फिरोत; कि पापमन चो छमा आउर हुन लोगमन चो संगे जोन मोचो उपरे बिश्वास करलो ले पवितर करा गेला से, मीरास पाओत।


पतरस बल्लो, “हे हनन्या! शयतान तुचो मन ने ऐ गोठ केंव डाल्लो कि तुय पवितर आत्मा ले झूठ बोल, आउर भुईं चो दाम थानले खिन्डिक गुचाऊन संगाव?”


कसनबल्लोने असन लोग आमचो परबु मसीह चो नुआत, मान्तर आपलो पेट चो सेवा करू आत; आउर खुदचारी गोठमन ले सीदा-सादा मन चो लोगमन के फुसयान देऊ आत।


शान्ति चो माहापुरू शयतान के तुमचो पाँयमन ले झटके रमदुन देये दे। आमचो परबु ईशु मसीह चो अनुग्रह तुमचो उपरे होते रओ।


ऐ काई भक्यातो बिती गोठ नुआय कसनबल्लोने शयतान खुद बले उजर मय सरगदूत चो भेष धारन करू आय।


मान्तर मय डरें से कि जसन सांप आपलो चलाकी ले हव्वा के बहकालो, असने ची तुमचो मन हुन सोज आउर पवितरता ले जोन मसीह चो संगे होतोर आय, काहांय खराप नी करा जाओ।


ऐईकाजे कि मय परकाशनमन चो खुबे होलो ने फुलुन नी जायें, मोचो देंह ने गोटक काटा गड़ाया गेली, बल्लोने शयतान चो गोटक दूत चो मोके ठुसा मारोत बल्ले मय फुलुन नी जाए।


कि शयतान चो आमचो उपरे दाँव नी चलो, कसनबल्लोने आमी हुनचो चालमन ले अनजान निआव।


आउर हुन बिश्वासिमन काजे, जेचो अकल ऐ संवसार चो ईश्पर आन्दा करून दिलो से, बल्ले मसीह जोन माहापुरू चो सवरूप आय, हुनचो तेजमय नगतखबर चो उजर हुनमन उपरे नी बरो।


तेबे आमी पहिल ले लेका नी रऊँ जोन मानेमन चो ठग-बिदया आउर चलाक ले, हुनमन चो भरम चो फान्दामन चो आउर उपदेश चो हरकोनी लेहरा ले उदलाया आउर ऐ बाटे-हुन बाटे किन्दराया जाऊ आहास।


कोनी रीति ले काचीई धोका ने नी ईआ, कसनबल्लोने हुन दिन नी ऐये जिदलदाय ले धरम चो तियाग नी होये, आउर हुन अधरमी चो माने बल्ले बिनाश चो पिला परकट नी होओ।


आउर आदम बयकाया नी गेलो, मान्तर बायले लेकी दुसर चो गोठ ने ऐऊन भाती अपराधिन होली।


मान्तर दुष्ट आउर गोठ ने फासतो बितामन धोका देते आउर धोका खाते नशते जादे।


ऐईकाजे जसन कि लेकामन मास आउर लऊ चो भागी आत, तेबे हुन खुद बले हुनमन चो असन हुनमन चो शामिल होऊन गेलो, बल्ले मरना चो दुवारा हुनके जेके मरना उपरे शक्ति मिरून रये, बल्लोने शयतान के ठग करून देओ;


चेत हुआ, आउर चेता राहा, कसनबल्लोने तुमचो बिरूदी शयतान गरजतो बिता डुरका चो असन ऐ खोज ने रऊ आय, कि कोन के धरून खाये दे।


आमी जानु से कि आमी माहापुरू ले आंव, आउर सपाय संवसार हुन दुष्ट चो वश ने पढ़ली से।


मान्तर परधान सरगदूत मीकाईल, जिदलदाय शयतान ले मूसा चो लाश चो बारे ने गोठ-बात करलो, तेबे हुनके अच्छा-खराप बोलुन दोष लगातोर साआस नी करलो मान्तर ऐ बल्लो, “परबु तुके खिजो।”


“ऐई लागुन हे सरगमन आउर हुन थाने रतो बितामन, उदुम हुआ; हे धरतनी, आउर समुन्द, तुमचो उपरे हाय! कसनबल्लोने शयतान बड़े रिस चो संगे तुमचो लगे उतरून ईलोसे, कसनबल्लोने जाने कि हुनचो खिन्डिक ची समया आउर बाकी आसे।”


गोटक आउर चिना सरग ने दका दिली; आउर दका, गोटक बड़े लाल बोड़ासाप रये, जेचो सात ठान मुण्ड आउर दस ठान सींग रये, आउर हुनचो मुण्डमन थाने सात ठान राजा चो मुकुट रये।


फेर सरग ने लड़ीई होली, मीकाईल आउर हुनचो सरगदूत बोड़ासांप ले लडुक निकरला; आउर बोड़ासाप आउर हुनचो दूत हुनमन ले लड़ला,


मान्तर जितुक नी होला, आउर सरग ने हुनमन चो काजे फेर जगा नी रली।


हुन चिनामन चो लागुन, जोनमन के हुन पशु चो पुरे दकातोर अधिकार हुनके दिया जाऊ रली, हुन धरतनी चो रतो लोगमन के भरमाते रये आउर धरतनी चो रतो बितामन ले बोलते रये कि जोन पशु चो तलवार पाऊ रये हुन जीवलो से, हुनचो मुरती बनाहा।


ऐ चिना दकातो बिती दुष्टआत्मामन आत, जोन पुईतराय संवसार चो राजामन चो लगे निकरून भाती ऐईकाजे जाऊ आय कि हुनमन के सर्वशक्तिमान माहापुरू चो हुन बड़े दिन चो लड़ीई चो काजे रूंड़ा करो


हुन बड़े जोर ले चिचयाऊन भाती बल्लो, “घसरलो बड़े बेबीलोन घसरलो से! हुन दुष्टआत्मामन चो निवास, आउर हरकोनी अशुद्ध आत्मा चो अड्डा, आउर हरकोनी अशुद्ध आउर घिन-घिना चड़ीई चो अड्डा होली।


आउर दीया चो उजर फेर केबीई तुचो थाने नी बरे दे, आउर दुला आउर दुली चो शब्द फेर केबीई तुचो थाने सुना नी देये दे; कसनबल्लोने तुचो बेबारी धरतनी चो सियान रवत, आउर तुचो पांगनमन ने सपाय जातिमन भरमाया जाऊ रवत।


हुन पशु, आउर हुनचो संगे हुन फंदी अगम गिआनी धरा पड़लो जोन हुनचो पुरे असन चिना दकाऊ रलो जेचो दुवारा हुन हुनमन के भरमालो जोन थाने हुन पशु चो छाप रये आउर जोन हुनचो मुरती चो पुजा करते रवत। ऐ दुनो जीवता-जीवता हुन आईग चो झील ने, जोन गन्धक ले जरू आय डाला गेला।


“मय ऐ जाने कि तुय हुता रऊ आस जोन थाने शयतान चो सिंघासन आसे; तुय मोचो नाव थाने थीर रऊ आस, आउर मोचो उपरे बिश्वास करतो ले हुन दिनमन ने बले पाटकुती नी गुचलीस जोनमन ने मोचो बिश्वास लायक गोहई अन्तिपास, तुमचो मंजी हुन जगा थाने घात करा गेलो जोन थाने शयतान रऊ आय।”


“मान्तर तुमी थुआथीरा चो बाकी लोगमन ले, जितरो ऐ सिक्या के नी मानोत आउर हुन गोठमन के जोनमन के शयतान चो भेद गोठमन बोलु आत नी जानोत, ऐ बलेंसें कि मय तुमचो उपरे आउर बोज नी डालेंदे।”


“मय तुचो कलेश आउर दरिदरता के जाने (मान्तर तुय सवकार आस), आउर जोन लोग आपन खुद के यहूदी बोलु आत आउर आत नाई, मान्तर शयतान चो सभा आत, हुनमन चो निन्दा के बले जाने।”


हुनमन चो भरमातो बिता शयतान आईग आउर गन्धक चो हुन झील ने, जोन थाने हुन पशु आउर फंदी अगम गिआनी बले होये दे, डालुन दिया जाय दे; आउर हुनमन रात दिन जुग-जुग दुखा ने तड़प ते रदे।


हुन-हुन जातिमन के जोन धरतनी चो चारो बाटे हो दे, बल्लोने गोग आउर मागोग के जेचो गेनती समुन्द चो बारू चो बराबर होये दे, भरमाऊन भाती लड़ीई चो काजे रूंड़ा करूक लाय निकरदे।


“दक, मय शयतान चो हुन सभा बितामन के तुचो वश ने करून देयेंदे जोन यहूदी बनुन बसलासे, मान्तर आत नाई मान्तर फंद बोलु आत दक, मय असन करेंदे कि हुनमन ऐऊन भाती तुचो पाँयमन थाने घसरदे, आउर ऐ जानदे कि मय तुचो ले मया संगालेसे।”


जिदलदाय पांचवां सरगदूत तुरी फुकलो, तेबे मय सरग ले धरतनी थाने गोटक तारा घसरतोर दकले, आउर हुनके अन्दकुप खोदरा चो कुची दिया गेली।


बाकी मानेमन जोन हुन मरीमन ले नी मरून रला, आपलो हाथ चो काममन ले मन नी फिराला, कि दुष्टआत्मामन चो, आउर सोना आउर चाँदी आउर पीतल आउर पकना आउर काट चो मुरतीमन चो पुजा नी करोत जोन ना दकुक ना सुनुक, ना हिन्डुक सकोत;


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan