4 जोन कोनी घर ने तुमी ठेबा, हुताय राहा, आउर हुनी थानले बिदा हुआ।
4 जे कोई घर म तुम उतरो, उते रहनो, अर उते से विदा लेनू।
“जोन कोनी नंगर नाहले गाँव ने जाहा, तेबे पता लगाहा कि हुता कोन लायक आय। आउर जिदलदाय ले हुन थानले नी निकरा, हुनची थाने राहा।
आउर हुन हुनमन ले बल्लो, “जाहांय बले तुमी कोनी घर ने जाआ से, तेबे जिदलदाय ले हुता ले बिदा नी हुआस हुदलदाय ले हुनी घर ने ठेबुन राआ।
हुन हुनमन ले बल्लो, “बाट चो काजे काई नी धरा, ना तो बड़गी, ना झोरा, ना रोटी, ना रूपया आउर ना दुय-दुय ठान कुड़ता।
जोन कोनी तुमके गरहन नी कर दे, हुन नंगर ले निकरते-निकरते आपलो पाँयमन चो धुरला फाफडून दिआस कि हुनमन थाने गोहई होओ।”
जिदलदाय हुन आपलो घरलोगमन संगे डूबन धरला, तेबे हुन आमचो ले बिनती करली, “अगर तुमी मोके परबु चो बिश्वासीनी समजेसास, तो जाऊन भाती मोचो घर ने राहा,” आउर हुन आमके राजी करून निली।