2 हुता कोनी सुबेदार चो गोटक दास जोन हुनचो लाड़रा रलो, बेमार ले मरतो थाने रलो।
2 उ कोई सतपति को एक दास जो ओखा प्रिय हतो, जुड़ से मरन पर हता।
तेबे सुबेदार आउर जोन हुनचो संगे ईशु चो पाहारा देते रवत भुईं डोल आउर जोन काई होऊ रली हुनके दकुन भाती ऐकदाय डरला आउर बल्ला, “सत-सत ऐ माहापुरू चो बेटा रलो!”
सुबेदार जोन काई होऊ रये दकुन भाती माहापुरू चो बड़ाई करलो, आउर बल्लो, “बिलकुल ऐ माने धरमी रलो।”
जिदलदाय हुन लोगमन ले ऐ सपाय गोठमन बोललो, तेबे कफरनहूम ने ईलो।
हुन ईशु चो चरचा सुनुन भाती यहूदीमन चो कितलो सियानमन के हुनचो ले ऐ गुहार करतो काजे हुनचो लगे पठालो कि ऐऊन मोचो दास के चेंगा करो।
कसनबल्लोने हुनचो बारा बरक चो गोटक ऐकला बेटी रली, आउर हुन मरतो थाने रली। जिदलदाय हुन जाते रलो, तेबे लोग हुनचो उपरे घसरुन पड़ते रवत।
कैसरिया ने कुरनेलियुस नाव चो गोटक माने रये, जोन इतालियानी नाव चो पलटन चो सुबेदार रये।
जिदलदाय हुन सरगदूत जोन हुनचो ले गोठयाऊ रये जाते गेलो, तेबे हुन दुय झान दास, आउर जोन हुनचो लगे हाजिर रते रवत हुनमन थानले गोटक भगत पलटन के हाग दिलो,
सुबेदार ऐ सुनुन भाती पलटन चो सरदार चो लगे जाऊन भाती बल्लो, “तुय ऐ काय कर सीस? ऐ तो रोमि माने आय।”
पौलुस सुबेदारमन ले गोटक के आपलो लगे हाग देऊन भाती बल्लो, “ऐ जुआन के पलटन चो सरदार चो लगे निया, ऐ हुनचो ले काई बोलतोर मन करे से।”
जिदलदाय ऐ तय होऊन गेली कि आमी जाहाज ले इटली जांवा, तेबे हुनमन पौलुस आउर खिन्डिक दुसर बन्दीमन के बले यूलियुस नाव चो अगुस्तुस चो पलटन चो गोटक सुबेदार चो हाथे सोपुन दिला।
दुसर दिने आमी सयदा ने लंगर डाललु, आउर यूलियुस पौलुस उपरे किरपा करून हुनके मीतमन थाने जाऊक दिलो कि हुनचो मान करा जाओ।
मान्तर सुबेदार पौलुस के बचातोर इच्छा ले हुनमन के ऐ बिचार ले थेबालो आउर ऐ बल्लो, कि जोन पोंअरूक सकोत, पयले डगाऊन भाती खंडी थाने निकरून जाओत;
हे सेवकमन, जोन देंह चो अनुसार तुमचो मालिक आत, सपाय गोठमन ने हुनचो हुकुम चो पालन करा, मानेमन के हरिक करतो लोगमन चो असन दकातो काजे नाई, मान्तर मन चो सोज आउर माहापुरू चो डर ले।