6 जिदलदाय हुनमन असन करला, तेबे खुबे मछरीमन धरून आनला, आउर हुनमन चो जाल फाटुक मुरयाली।
6 जब उन्होना असो कियो, तो बेजा सी मच्छी घेरा म लाए, अर ओको जाल फटन लगियो।
ऐ थाने हुनमन आपलो संगवारीमन के जोनमन दुसर ड़ोंगा थाने रवत, ईसारा करला कि ऐऊन भाती आमचो सायता करा, आउर हुनमन ऐऊन भाती दुनो डोंगामन ऐथा तक भरला कि हुन बुडूक मुरयाली।
आउर जोनमन हुनचो बचन के गरहन करला हुनमन डूबन धरला; आउर हुनी दिने तीन हजार मानेमन लग-भग हुनमन ने मिसुन गेला।
मान्तर बचन चो सुनतो बितामन थानले खुबेमन बिश्वास करला, आउर हुनमन चो गेनती पांच हजार मानेमन चो लगे-लगे होऊन गेली।
ऐईकाजे हे मोचो लाड़रा भाईमन, जमखम आउर अटल राआ, आउर परबु चो काम ने हरमेशा बड़ते जाहा, कसनबल्लोने ऐ जानास कि तुमचो मसागत परबु ने फकाहा नुआय।
आमी नुकु काम करतो ने साहास नी छांडु, कसनबल्लोने अगर आमी ढीला नी होऊ तेबे ठीक समया थाने कटनी काटवां।