21 तेबे हुन हुनमन ले बोलुक मुरयालो, “आजी ची ऐ लेखा तुमचो पुरे पुरा होली से।”
21 तब वी ओ ख कहना लगियो, “आज ही यु सास्र तुमरो आगु पूरो हुओ हैं।”
हुनमन चो बारे ने यशाया चो ऐ अगम गोठ पुरा होऊ आय: ‘तुमी कानमन ले तो सुना से, मान्तर समजास नाई; आउर आँईकमन ले तो दका से, मान्तर तुमके नी सुझे दे।’”
तेबे हुन किताब बंद करून सेवक चो हाथ ने देऊन दिलो आउर बसुन दिलो; आउर आराधना घर चो सपाय लोगमन चो आँईक हुनचो उपरे लगु रली।
सपाय हुनके सहराला, आउर जोन अनुग्रह चो गोठमन हुनचो मुंह ले निकरून रली, हुनचो ले भकवा होला; आउर बोलुक मुरयाला, “काय ऐ यूसुफ चो बेटा नुआय?”
तुमी पवितर शास्त्र ने डगराऊ आहास, कसनबल्लोने समजु आहास कि हुन थाने अमर जीवना तुमके मिरू आय; आउर ऐ हुनी आय जोन मोचो गोहई देऊ आय;
मान्तर जोन गोठमन के माहापुरू सपाय अगम गिआनीमन चो मुंह ले पयले ची सांगुन देऊ रलो, कि हुनचो मसीह दुख उठाये दे, हुनमन के हुन ऐ रीति ले पुरा करलो।