43 ऐ अनुग्रह मोके काहां ले होली कि मोचो परबु चो आया मोचो लगे ईली?
43 यु आसीर्वाद मोखा कहाँ से भयो कि मोरो प्रभु की माय मोरो पास आयी?
जिदलदाय हुन भीड़ ले गोठयाते रलो, तेबे हुनचो आया आउर भाई बाहरे उबा रवत आउर हुनचो ले गोठयाऊक चाहते रवत।
मान्तर यूहन्ना ऐ बोलुन भाती ईशु के ठेबाऊक मुरयालो, “मोके तो तुचो हाथ ले डूबन धरतोर जरूरत आसे, आउर तुय मोचो लगे ईली सीस?”
आउर हुन बड़े जोर ले चिचयाऊन भाती बल्ली, “तुय बायले लेकीमन ने धन्य आस, आउर तुचो पेट चो फल धन्य आय!
दक, जसने ची तुचो जुहार चो शब्द मोचो कानमन ने पढ़ली, असने ची पिला मोचो पेट ने खुशी ले उदलुन गेलो।
कि आजी दाऊद चो नंगर ने तुमचो काजे गोटक मुक्तिकरू जनम लो से, आउर ऐई ची मसीह परबु आय।
ऐई लागुन मय आपन खुद के ऐ लायक बले नी समज ले कि तुचो लगे ऐयें दें, मान्तर बचन ची बोलुन देस तेबे मोचो सेवक चेंगा होऊन जाये दे।
तुमी मोके गुरू आउर परबु बोलु आस, आउर ठीक ची बोलु आस, कसनबल्लोने मय हुनी आंय।
ऐ सुनुन थोमा जबाप दिलो, “हे मोचो परबु, हे मोचो माहापुरू!”
बिरूद नाहले झूठा बड़ाई चो काजे काई नी करा, मान्तर दिनता ले गोटक दुसर के आपलो ले अच्छा समजा।
मान्तर मय आपलो परबु मसीह ईशु चो पयचान चो उत्तम जो लागुन मय सपाय तीजमन के घाटा उठाले, आउर हुनमन के कचरा समजु आय, जेचो ले मय मसीह के पाऊक सके।