ऐईकाजे ईशु हुन समया ले यहूदीया मन थाने उजागर होऊन भाती नी बुललो, मान्तर हुता ले रान चो लगे बिती परदेश चो एप्रैम नाव चो गोटक नंगर ने जाते गेलो; आउर आपलो चेलामन चो संगे हुनी थाने रऊक मुरयालो।
हुन ऐ सुनुन भाती कि ईशु यहूदिया ले गलील ने ईलो से, हुनचो लगे गेलो आउर हुनचो ले गुहार करूक मुरयालो कि जाऊन भाती मचो बेटा के चेंगा करून देस: कसनबल्लोने हुन मरतो थाने रलो।