1 हे सवकारमन सुना तो, तुमी आपलो ऐतो बिती कलेशमन थाने चिचयाऊन-चिचयाऊन भाती गागा।
1 अरे धनी अदमी हुन सुन तो लेव, तू अपनो आँवन वालो कस्ट पर चिल्ला चिल्ला ख रोहे।
कसनबल्लोने बेर उदते ची चड़ चड़ा घाम छेकु आय आउर लाटा के सुकान देऊ आय, आउर हुनचो फुल झडुन जाऊ आय आउर हुनचो सुन्दर जाते रऊ आय। असने परकार सवकार बले आपलो बाट थाने हिन्ड़ते-हिन्ड़ते धुरला ले मिलुन जायदे।
मान्तर तुमी हुन कंगाल चो बेईजित करलास। काय सवकारी लोग तुमचो उपरे दूर बेवहार नी करोत आउर काय हुनमन ची तुमके कचरीमन ने लगडून-लगडून भाती नी नेवत?
तुमी जोन ऐ बोलु आस, “आजी नाहले काली के आमी कोनी आउर नंगर ने जाऊन भाती हुता गोटक बरक बितावां, आउर बेबार करून लाब कमावां।”
दुकी हुआ, आउर दुक करा, आउर गागा। तुमचो हांसतोर दुक ने आउर तुमचो हरिक मुरमुरा ने बदलुन जाओ।